Kvarta þeir og kveina hæst
er kjafti skyldu halda.
Andskotinn – já Anti Christ,
þá upphefur til valda.
Valdi ekki vinstri grænt
Varla neitt að kjósa
Ekkert gott og ekkert vænt
engum mun ég hrósa
Hrósa þér í háan stert
helling áttu barna.
Það er kannski víta vert
væru þau króar Bjarna,
Drullumall er drengjasport
en dömur stundum baka
Oftast bara eina sort
oftast það sand-kaka
Kökuát er kúnst ein góð i kaffitíma
Betri er þó vínsins víma
Viskýflösku drykkjuglíma
[i]
Drykkjuglímu trölla tök
trylltur stígur dansinn.
Eins og væru ragnar rök,
umm rúmbu og Óla skannsinn ,
i]
Á skansinum eru skötuhjú,
skjóta beittum orðum.
Gæti þetta kannski verið þú,
og þessi sem var forðum.
Forðum var dansað og duflað
drukkið fast brennivín.
Og í góðvekunum gruflað
gæfa það reyndist mín.
Mín er stundum lævís Lund
ljóðin hvassyrt yrki
Níði finn oft stað og stund
stuðlabullið virki
Virkja skaltu vit þitt allt til vísnagerða.
Róður skaltu hrynfast herða.
Hagyrðingur skaltu verða.
Verða flestöll veður grimm að vetrarlagi
él og snjór af ýmsu tagi
allra skerða ferðahagi.
Hagabeitin heldur slæm er hér um slóðir,
núna slá þeir eins og óðir.
ekki sjást á túni slóðir.
Slóð um ratar rollan frá
reigð ei glatar átt,
kindagatan kræklast má
klaufdýr platar fátt
Fátt er nú í koti karls,
köttur í fleti Bjarna:
Gýrugur í snittur snarls,
sníst til hólmatjarna,:
Hólmatjörn er heldur smá
og hugnast ekki vitund mér.
Þeir fara skyldu í Flosagjá
er fýsir mest að drekkja sér.
Sér er kver að baki bestur
bregst ei þrautin snör:
Þegar vindur byls á brestur
bræður hefjum för:
Förumaður, flakkari og gestur,
ferðalangur, túristi og hestur
áðu saman út við ruslahauga.
Ekkert sofið fengu af völdum drauga.