http://www.pressan.is/Frettir/LesaFrett/sjonvarpskokkur-tekinn-af-skjanum-eftir-ad-hafa-kennt-ahorfendum-ad-elda-bragdgodan-kott
Þannig er mál með vexti að einn af mathákum Ítala, hinn 77 ára gamli Beppe Bigazzi sem hafði að starfi að elda fyrir almúgann í gegnum sjónvarpssendi. Hann hefur verið rekin frá störfum fyrir það að hafa matreitt kött og miðlað því inn á mörg heimili Ítalíu í gegnum imbakassann. Já ég sagði Kött. Ekki nóg með það að hann matreiddi kött, hann gerði helvítið að kássu. Þetta fór víst fyrir brjóstið á Ítölum. Hvað ætli Egyptar hafi að segja um þetta mál?
Fyrir mína hönd þá hljómar þetta eins og horbjóður. Ef ég settist fyrir framan imbann eitt kvöldið og myndi fyrir alla slysni ramba á hinn dáða Jóa Fel og hans matreiðsluþátt og sæi hann matreiða KÖTT færi hann án alls efa í litlu svörtu bókina mína, sem inniheldur menn sem að mínu mati séu réttdræpir. Förum ekki meir út í þá sálma. En í stuttu máli sagt yrði mér ansi brugðið. Kettir, hundar, hestar (burðardýr, EKKI matur), hamstrar, hvalir og þaðan af eru ekki manns matur. Það er mitt mat og þarf engan veginn að endurspegla mat þjóðarinnar.
Aftur á móti þarf ekki að reka greyið hann Beppe fyrir þetta atvik. Hann vildi sýna þeim sem ekki eru sömu skoðunar og ég að hægt er að matreiða allan andskotann. Eða kannski var hann bara að sýna fólki í blankheitum hvernig matræða eigi gæludýrin sín í stað þess að eyða formúgu í lógun þeirra. Það er hans mat og þarf engan veginn að endurspegla mat Ítala eða neins annars í þessum heimi. Þessi kattakássa er víst vel þekkt í Toskaníu. Sem er nú eitt virtasta matarsvæði Ítalíu. Heilbrigðisráðherra Ítala hvað sem hann/hún nú heitir var alfarið á móti þessari kennslu Beppe. Er það ekki bara einhver aulaleg tilraun til vinsældaaukninga fyrir næstu kosningar? Sem hefur samt án alls efa virkað á þá sem hringdu kolgeðveikir inn eftir þáttinn.
Braut Beppe dýraverndunarlög? Það er svar sem ég vil mjög svo heyra. Tel ekki líklegt að verri aðferðum hafi verið beitt við dráp á kettinum en þegar svín eru hengd upp, á löppunum nota bene, í röðum innan veggja ógeðslegra sláturhúsa og gefið rafslost þangað til þau drepast loks. Heyrir það kannski ekki undir dýraverndunarlög? Stórt er spurt Ítalir.
Ég vil samt sem áður leyfa honum að njóta vafans. Hann er ekki slæmur maður þótt hann éti saklaus gæludýr. Það var hefð hjá honum og hans fjölskyldu í kringum kreppu. Er ekki hefð að svíða hár af kindahausum sér til matar á lítilli eyju í Atlantshafinu? Margir telja það horbjóð, flestir jafnvel. En aðrir telja það herramannsmat, á að útskúfa þeim úr þjóðfélaginu?
Hvaða andskotans endeimis bull er þetta.... Strunsar út af sviðinu og skellir á eftir sér
Hér hafa margir kettir verið étnir. A.m.k. sjást þeir ekki lengur...
Hvað hefði fólk þá sagt ef þetta hefði verið Færeyingur en ekki köttur?
Át nokkur kássuna annars? Ég á bágt með að trúa því.
Kattaát þykir mér skelfileg tilhugsun. Sérstaklega ef um er að ræða ótrúlega krúttlega gráa kettlinga
Sveltur hann ekki til bana, þessi grái kettlingur, ef hann fær ekki að stunda át?
Ég ét ekki rándýr dýr.
Annars held ég að uppskriftin sé frá Melmak.
Mér skilst að það sé kattakássa i kattholti.
Köttur hljómar nú ekki þannig að maður vildi borða hana.
Menn borða sjáldnast rándýr. Björn er þó undantekning, hann þýkir vist lostæti og rándýr.
Björn bragðast mjög vel. Er ég bjó í bandaríkjahreppi áskotnaðist mér oft bjarndýraket. Sveitalubbarnir þar kenndu mér að elda það eftir kúnstarinnar reglum. Eðalstöff.
Raunar þótti Kargi bjarndýrakjöt svo gott að hann spann upp sögur um ónýtar frystikistur o.fl., bara svo hann kæmist hjá því að gefa mér af kjötinu.
Almennt held ég að það sé málið að bragðferði dýra fer mikið til eftir því hvað þau éta sjálf. Kettir get ég ekki ímyndað mér að séu bragðgóðir, miðað við mataræði þeirra. Þeir eru ekki étnir af sömu ástæðu og fáir leggja sér til munns fiskiendur, refi, hrafna, háhyrninga, leðurblökur eða sléttuúlfa.
Á hinn bóginn eru selir og ýsa ágætur matur, þó að þau lifi á fiski annarsvegar og botnfalli hinsvegar. Og bjarndýr eru nú svo miklir sælkerar að þau eru sjálf hið mesta lostæti.
Ég held að það sé líka aðallega spurning um kræsni, að éta ekki hitt eða þetta, sbr. harðindin sem voru verðlagsárið 975, en þá mun fólk m.a. hafa étið hrafna og melrakka.
Svo ber að líta á það að kettir eru í raun rýrir, og vandséð að nokkrum detti í hug að nota þá í einhverjum mæli til búsílags.
En til ykkar Ameríkumannanna, (áhugans vegna) var eitthvað um trichinellu í björnunum þarna? Hvernig var farið með það þarna útfrá?
Ég neita að vera kallaður ameríkumaður. Hnussar
Ég reikna með að þú sért að tala um hringorma. Mér var sagt að þeir væru aðallega á kaldari svæðum; ég var mestmegnis í suðurríkjunum. Ég gerði þess vegna öngvar sérstakar ráðstafanir þeirra vegna. Ég veit svo sem ekki hvað það þarf að gera til að drepa hringorma, reikna með að suða dugi. Ég var vanur að láta bjarnarket malla lengi hvort sem var. Best þótti mér að sjóða það fyrst í vatni, svo í tómatsafa. Slefar obbolítið á lyklaborðið Svo bætti ég lauk, kartöflum og öðru grænfóðri útí.
Varðandi kettina, þá hlýtur að vera hægt að matreiða þá á svipaðan hátt og íkorna. Íkornar eru mun minni en kettir en samt sem áður eru þeir notaðir í alls kyns kássur og jukk.