Grunað hef ég græsku um
Glitnis stjóra marga
Væni þá um fát og fum
Ferlega tel arga
Argar á mig æ og sí
æst og pirruð kona.
Gert ég ekkert get að því
þó girnist hana svona.
svona vísu vil ég nú
vinir mínir gera
enga byrjun ætla jú
en á henni vera
Vera kann að mjög svo mann
mætan get ég fundið.
Að hann ber mun endast mér
eftir kynkalt sprundið.
Mér varð hugsað til þín Uppa gamla
Gaman væri, ef Fíflagangur skipti um sögn í upphafi síðustu vísu sinnar. Jafnvel væri nóg að setja eitt gé framan við hana.
Sprund við mund og hrund við hund
held ég rími saman.
Vísna- einn að eiga -stund
er yndislegt og gaman.
,
Gaman er að hafa hund
hana gæs og rollur.
Sem gleðja mína léttu lund
og ljúfar æðarkollur.
Kollurnar í Kollafirði
kvaka undan byrði
að lesa finnst þeim lítils virði
ljóðin eftir Gyrði.
Gyrða verður víðar brækur
vel og þétt að maga.
Ef þær falla upphefst skrækur
og þig frúrnar klaga.
Klögum alla arðræningja
Íslands mestu þjóðarsköm.
Jafnvel afköst jarðhræringa
jarðað get'ei þeirra vömm.
Vamm þitt þú vita ei mátt,
vonsvikna íslenska þjóð,
þótt kvartsár þú hafir nú hátt
og heimtir í sífellu blóð.
Blóðmör tel ég besta mat
beint hann set í maga.
þó að eti á mig gat,
ekki mun það klaga
(Vömm og skömm mun varla þá
verulega baga
sem að eigin afglöp sjá
ekki um sína daga.) - var of seinn með þessa.
Klöguskjóðuskessurnar
skaðað hafa marga,
Litlu sætu lessurnar
láta Enter graga.
Stekkur sautjánfalda hæð sína af gleði yfir því að sjá Barbapabba hér á svæðinu
Gargandi og gólandi
geltandi og hljólandi
spriklandi og spólandi
ég spila lög með Rolandi.
rólandi á römbunni
rosalega kallt
ber er hann á bömbunni
bryður vega salt.
Saltarinn er sálmabók
sem að Davíð orti.
Forðum hana fjöldinn tók,
fletti og gleymdi skorti.
Skorti, deilum, skuldum, pest,
skrattinn hingað raðar.
Kannski væri bara best
að búa annars staðar.
Skorti yfir sammast fólk
Skelfist vexti líka
Grípa vil það gamlan hólk
og gata kalla ríka
Ríka Costa er kyndugt land
kemur þaðan hnáta:
sæta Vala, gyðja, Grand
göndulmærin káta.