Drengur mun þá dúðalegur drúpa kolli
en daman leita djörf að solli

Þá er orðið alveg ljóst að ekkert gengur
ef hún horfin er þér drengur

Framhald ..... í orðastað næstsíðasta ræðumanns...

Hraust ég vík mér fótafrá
fitu þá að brenna
Hlaupabrettum hamast á
heyri lýsið renna.

Gleyma aldrei geymdum má
í gráma dags
sem að gjarnan gloppótt ná
til gleði brags

Lagsins karlinn leitar enn
um ljúfan heim
Þýðir eldar efla menn
því aldrei gleym

Beðið hef ég bjartri hjá
í byrjun dags
Saman öldu siglum blá
til sólarlags

KVUSSLASS myrkraverk er tölvan EILA fær um að gera?
Vísan sem ég sendi var svona....

Ósköp góður gamlingi
glaður sögukappi
Tíðum bregður tittlingi
tíknaveiðinn Lappi

.... EN HÚN ER KANNSKI ...

Hratt að bruna votan veg
veg sem mátti fara ég
ég sem afl mér driftar dró
dró nú mörk við Stokkaþró

Alveg vonlaus aumingi
Öfugsnúinn tappi
Hreðjavisinn hundingi
Haltu kjafti Lappi

Margrét varð undir og frjálslyndir fagna
finna sér Nýtt Afl að leika með sér
Boltamenn áræðnir búast til sagna:
'Baunarnir verða í súpu hjá mér'

Sogið leið fram ljúflega í leti sinni
Álftavatnið í þótt rynni
- ekki leist á þessi kynni.

Mánans dagur bifast blítt
býður fagrar sættir
Slánans hagur lifnar lítt
líða magrar vættir

Ef er gjörla út í hött
ómur bræðralagsins
verður ekkert voða brött
vísa mánudagsins

Lít ég yfir leiðasvið
lúinn sit og þegi
Af því hvergi gáfust grið
ég græt á mánudegi

Afoxunareðli máls
á ekki skilið vísu
loddaranna lygatáls
ljóska boðar krísu

Laugardags- í ljúfum -reit
lætur mér að dreyma
Unað vekur ástin heit
og ævintýrin heima

Af því hér var á það minnst
og um það margur bragurinn
svo endanlega indæll finnst
mér alltaf föstudagurinn

Fálkinn er með fagra rödd.