Rauna mæddur Upprifinn
rætinn stríðir Lappa
Ætlar kanndski karlanginn
kætast og úti vappa.
Brosir út að eyrum og lyftir báðum höndum upp fyrir höfuð til merkis um að sér ha ...
Auðar hlíðar en tímans tönn
tætir upp gróður víða.
Hugsaðu ei um boð né bönn
bæjinn þarf að smíða .
Jú,jú.
Þakka þér kærlega, Skabbi ,
Þögnin yfirþyrmandi
þreytandi til lengdar.
hávaða galsi glynrandi´,
gæskur nú finn ég til svengdar.
Oft á glensi gjarnan sést
góðra vina fundur,
Starir þegjandi út í loftið[ ...
Áköf garnan arka hratt
andlitslaus í voða.
Og í myrkri gamalt grátt
gæsirnar vilja skoða.
Áfram tifar tíminn hratt
tólf brátt verður klukkan
Flokkar eru fæstir eins
föður ómynd mesta.
Hugar fóstur stáls og steins
stæling hins allra versta.
Of
seinn
Upp í sófa sit og drekk
sætan Ákavíta.
Áðan vindverk feikna fjekk
frek lega, þarf að skíta.
Fjöllin eru föl að sjá
fannir upp á tinda.
Finnar eru ferleg þjóð
fullir alla daga,
allir þar drekka af djöfulmóð
dæmalaus raunarsaga.
Danskurinn er dæmalaus
Dönum er til sóma,
Nú er dagur kemur kvöld
klárast þessi vika.
Á morgun tekurValur völd
vinnur,ekki hika.
Gaman er á góðri stund
guða veigar súpa,
Þú er argur þöngulhaus
þannig sagan hermir,
greppi trín með hænu haus
hræddur bælið vermir.
Út yfir heimsins höf
halda nú fuglar enn
Haustar og tímans töf
takmarki ná þeir senn.
Laga þarf hann Lappa til
ljótur er sá raftur,
þan asna lega fanta fil
og fúli sóða kjaftur.
Gamminn látum geysa nú
göslumst út á völlinn,
Ég hef á því trölla trú
tær ég heiri sköllinn
Bjart er heim á bæjunum
börn þar glöð sér una,
Vindurinn er vinur minn
vælir oft er þíður,
við mína gælir kári kinn
kumpán legur blíður.
Kinnarjóð í krika stóð
kærleiks mærin Fríða,
hún er mikið fagurt fljóð
frænkan undur blíða.
Í dalakofa drauma marga
dvel þar enn um stund.
Er að dútla saga og sarga
sarpinn fylli, það gleður lund.
Dagur liðin nálgast nótt
nöpur er úti gjólan,
Fáir eru hér á ferð
fljótt nú líður stundin,
árla morguns vakna verð
viðsjál gerist lundin
Hér er friður reindar ró
rætist vel úr þessu,
karlinn geyspar þag ...
Gamla og úr sér gengna þræði
það er sama hvar maður ber niður
er sama sagan að ekkert má kverfa
af lútnum. en Stjórnin ræður.
Gott framtak þetta með niðurröðun á þráðum.
Kæta vil ég lansins líð
ljóða vinir góðu.
Fögur er jú hamra hlíð
héðan séð í móðu.