Sundurtættum sannleiks-kornum
sáð með blaðagreinum
Bak við eyrun blaut, ei þornum
best að kasta steinum
Hlaða-bók-stafs-bálkur-laga
blóði-merkir-landa
Blaða-grein-máls-gróu-saga
góði-vinur-fjanda
Vífið stykki visku er
viska fyllir sekki
Lífið dræmt í diska fer
diska þurkar ekki
Hroðalega-er landa tamt
lesti-á aðra-að hengja
Voðalega-er vandasamt
vesti mín-að þrengja
Færa þurfti farar-tæki
fjallavegi og heiðar
brýrnar yfir bæjarlæki
breiðar skulu og greiðar
Jú jú...Sjöleitið stóð fyrir þessum orðaforða-skorðum...
Og nei ekki var það hjartaknúsarinn og kvennaljóminn hann Isak....
.
Herra Isak hefur því miður borist í tal áður sem svar við þessari spurningu. Hafði það svar þá jafnt og nú ekki erindi sem erfiði ...
Ekki er það Upprifinn og ekki er það Sívertsen og ekki er það Bölverkur og ekki er það Kolfinnur og ekki er það Lappi....Og hver er það þá og já og já?....
Og ekki var það neinn af þessum stórkostlegu andans mönnum sem að við vel flest söknum.
.
Nú hlýtur þetta að koma.
Og hvorki var það Vestfirska skáldagyðjan okkar hún Blóðugt né okkar ástsæla hirðskál-d Barbapabbi...
.
Iss og þú hefur ekki grun Hvæsi minn he he....
Og nei ekki var það hjartaknúsarinn og kvennaljóminn hann Isak....
Nei hvorki var það okkar átkæra, ylhýra skál-d og kennari; Skabbi, né ritstjórnar goðið hann Enter.
Nei nei meira svona sko...Og ekki var það hún Regína okkar.
Nei hvorki var það okkar átkæra, ylhýra skál-d og kennari; Skabbi, né ritstjórnar goðið hann Enter.
Og ekki eru það þeir eðaldrengir. (Þessi er mun eldri á Gestapó)
Og ekki var það hann meistari Mjási minn....(Sem svo gjarnan mætti sjást oftar, hér hjá okkur) (Sá er þetta samdi er nú því miður líka hvítur hrafn, þó svo hagmæltur að takandi er eftir.)
Og ekki okkar kæri Galdrameistari...(Smá erfið þessi sko)
Og ekki var það hann Venni Vinur okkar.
Neibbs! ekki var það hann Vímus okkar.