Blankir nú kennarar barma sér enn.
Betra var lífið hjá okkur í denn.
Þegar skepnur skella í flór
skemmtir bóndinn sér með bjór.
Víst!
Feitir eru ekki í útrýmingarhættu!
Vísnagerð er fánýtt frat
Ef bóndi trylltur garnir sínar treður
trúlega hann fílar latex/leður.
Nú er kominn tími til að pissa.
Guð er eflaust gæðaskinn.
Gef þér einn á vinstri kinn.
Jólasveinn er Jésús minn.
Jósef hélt hann væri sinn.
Bráðum slökna borgarljós
bjarmi mun þá hverfa,
þá mun halur þukla drós
þó að hún sé herfa.
Klamedíu og kólesteról
Konni fékk á jólum.
Skaufinn orðinn skrapatól
skemmdur, þakinn bólum.
Bólfarir og blessuð jól
best af öllu þykja.
Fækkar daman fötum þá
fjör nú kemst í leikinn.
Birta færist yfir brá
er byrjar hún með sleikinn.
Með rakettur ég rogast nú,
rembist við að sprengja.
Of seinn
Fer ég brátt á fyllerí,
fagna nýju ári.
Ég kannske lend´á kennderí,
konu þarfnast nári.
Reynt að temja trúlausa
tregir hér þeir eru
Enda mest um moðhausa
í mannsins litlu veru.
Þegar til þín læðist ljós
láttu hömlur falla.
Öskjuhlíð er stemnings staður.
Stuttu kynnin hefjast þar.
Þar er framkvæmt dúndur daður.
Dætur íslands, ég er graður.
Særið orða svælir mig
sæmd er ekki að þessu
Gantast alltaf glaðir mest.
í gleði oftast fæ kinnhest.
Stundum hefur sólin sest.
Sérvitringar vita best.
Núna kveðum klámsins orð
kætir þetta alla
nema Mosa sem framdi morð
margt hann er að bralla.
Nú skal gera klámið klárt
Gangbrautarljós