Ţađ eru nú jólin enn og aftur.... og ég leirburđast í vinnunni.
Kveđju jóla kasta hér,
kátt er nú í bć,
dásamlegt í desember,
dátt ég syng og hlć.
Stólnum kannan stendur á,
stafir sveina gylltir,
börnin verđa böggla ađ fá,
af barnagullum fylltir.
Víst ţađ verđur gaman ţá,
vinir takiđ undir,
allra andlit aftur sjá,
okkar endurfundir.
Jamm, ljómandi gott Barbie. Ekki alveg skv. ströngustu bragfrćđireglum, en ţađ er hugurinn sem gildir um jólin, ekki satt?