Kæri afi. Það er skyndibitastaður hér í borg sem er að reyna breyta mér í lítinn offitusjúkling. Þeir vonast til að ná að heilaþvo mig nógu snemma með ýmsum gylliboðum og gera mig þannig að tryggum viðskiptavin æfilangt. Þeir leyfa mér að gera allt sjálfur og dæla í mig ís og sælgæti. Þeir beina áróðri sínum til mín jafnvel þó ég sé bara barn. Þeir höfða sérstaklega til mín þó þeir viti að það sé ólöglegt og óheimilt samkvæmt siðareglum auglýsenda. Þeir vita að eina leiðin til að ná í peninga foreldra minna er í gegnum mig. Þeir vita að ef þeir fanga mig nógu ungan eru þeir að kaupa sér æfilanga viðskiptavild og merkja hug minn ímynd sinni og merkjum. Og nú, elsku afi, með því að láta mig tala svona til þín, eru þeir að reyna ná þeim litla pening sem ömmur og afar hafa milli handana. Nú vona þeir að fitusprengd og pizzuþanin barnabörnin væli nógu mikið í ömmunum og öfunum til þess að þau kaupi sér stundarfrið og fari með þau á skyndibitastaðinn sem á nú hollustu barnanna fullkomlega.

Elsku afi. Næst þegar þú kemur í bæinn og sérð hvað ég er orðinn afmyndaður af fitu vona ég að þú farir með mig á skyndibitastaðinn svo þú getir séð hvað máttur auglýsingana hefur mikil áhrif á óharnaðan barnahug minn. Vonandi verður þú stoltur af mér elsku afi þegar ég kem móður og másandi og rétt næ að taka utan um þig með litlu feitu örmunum mínum. Vonandi reiðistu mér ekki þegar ég öskra og grenja þegar ég vill fara á skyndibitastaðinn. Vonandi skilur þú að ég er bara barn og réði ekki við mátt auglýsinganna. Vonandi skilur þú að fyrir mér er öll tilboð góð og að ég geri ekki greinarmun á milli þess sem er hollt fyrir mig og þess sem er það ekki.

En jafnvel þó þú komist ekki með mér á skyndibitastaðinn núna þá kemur þú bara með næst. Þetta er eftir allt besti staður í heimi. Auglýsingin segir það!

Kveðja, Palli.