Elskykkur!
Unađsleg er stundin
ástaratlot fundin
heit fyrir hundinn
bundin.
Bíđa efri árin
öll gróa sárin
hverfa hárin
fjárinn.
Blíđa í bítiđ
bros oggulítiđ
hnútana hnýtiđ
skrítiđ.
Fögur sýn fjalla
fjarlćgt ađ kalla
skerpir á skalla
varla.
Dýr er dáđs sulla
díselvjels bulla
fagurlega fulla
drulla.
Tómlegur tíđarandi
tunna af landi
stífur í standi
fjandi.
Hratt flýgur hátt
hunding'um nátt
feitt jetur fátt
hrátt.
skal henni skella
skuggaleg kella
smáfingrum smella
mella.
Háttu upp á hól
heimsk kráka ól
furđulegt fól
hörkutól.
Hristir út hundi
hrákunni stundi
fávita fundi
hrundi.
Illa má aura
alla kann staura
grallara gaura
saura.
Kunnáttu kennir
kumpáni rennir
fryggđ yfir fennir
brennir
...
hundi
Í kvćđum ţínum er langoftast mjög skemmtilegur hrynjandi, og á ţađ síst ekki viđ um ţetta hér fyrir ofan, hundingi. Flott.
Gef ég ţér lof og hrós
fyrir vel orta rós
ekki er hún drós.
Hoppađi af kćti ţegar ég las eftirfarandi..
(skal henni skella
skuggaleg kella
smáfingrum smella
mella.)
BRAVÓ!