Það er ekki þverfótað fyrir sálmum hjer núorðið. Orðið!
Eld snemma af stað einn kall
Hvítnar Esja og Akrafjall
í allan blá toppinn.
Trukkur minn rennur undur ljúft
malbik ei svo mikið hrjúft
fiðring fæ í kroppinn.
Veit að vetur kemur að þessu sinni
vorbíðan er brunnin inni
út um dyr jeg vel er sloppinn.
Læðist undir fjörð með veggi
heima er fljóð með fagra leggi
læt mig hafa það þó loppinn.
Svo er gott að sjá sjer eftir
dagsverk gott eitt öl hann hrepptir
drekkur, drullar svo í koppinn.
Morgundagur rennur senn
nokkra veggi ná í enn
má svo seinna heim að hopp'inn.
Kella leggst á bak, sag dropp'inn!
Búinn.
HUNDINGINN: Það er ekki þverfótað fyrir sálmum hjer núorðið. Orðið!
Og því komst þú með þulu. Dulu!
"Allyrkja" minn kæri Prins. Veit sko ekki hvað það þýðir en það stendur samt alveg fínt fyrir sýnu. Mínu.