— GESTAPÓ —
Í uppáhaldi:
Félagsrit:
Ívar Sívertsen
Friðargæsluliði.
Heiðursgestur og  skáldjöfur.
Gagnrýni - 1/12/05
Snillingar!

Ég brá mér á tónleika ásamt Hexiu minni í dag. Okkur fannst gaman í smekkfullri Langholtskirkju.

Ég skrapp á tónleika í Langholtskirkju í dag. Þar sungu hinir stórkostlegu Tallis Scolars. Ég er ekki búinn að lesa mig í gegnum bæklinginn sem okkur var afhentur við innganginn en mér finnst líklegt að þessi 10 einstaklingar sem skipa kammerkórin Tallis Scolars leggi megináherslu á tónlist Thomas Tallis.

Ég hef farið á marga kórtónleika sem og sungið á þeim fjölmörgum og verð ég að segja að ég hef aldrei heyrt jafn mikla fullkomnun og fágun í söng. Þarna var hver hljómur hreinn þó svo að hann hafi verið skrifaður ómstríður, þarna voru allir samtaka í söng sínum. Slíkt öryggi í flutningi er fáséð og mættu margir íslenskir kórar taka sér Tallis Scolars til fyrirmyndar.

Efnisskráin samanstóð af tónverkum frá endurreisnartímanum og svona sem viðmiðun má nefna að endurreisnin tók við af hinum myrku miðöldum og stóð fram yfir siðaskipti. Verkin eru skráð á William Byrd, Thomas Tallis, John Sheppard og Robert White. Allir þessir menn voru mjög virt endurreisnartónskáld en Tallis skar sig úr því hann átti það til að láta hljómana verða ómstríða og undarlega en alltaf leystist þó úr flækjunni. Hann var framsýnn en um leið mikill húmoristi.

Tallis Scolars hafa gefið út yfir 50 diska á 25 árum og hafa margir þeirra fengið viðurkenningar og virt verðlaun.

Og svona til að taka þetta saman þá var þetta látlaus en hljómmikill og fagur söngur. Sönghópurinn varð að einu hljóðfæri í höndum stjórnandans og allir tónleikagestir hrifust með í fögrum endurreisnartónum Tallis Scolars.

   (151 af 287)  
1/12/05 08:00

Haraldur Austmann

Sungu þeir madrígala?

1/12/05 08:00

Jóakim Aðalönd

Ég ætla ekki að gera lítið úr þessari upplifun, en mér finnst söngur vera lægsta form tónlistar sem til er. Raunverulega flokka ég ekki söng sem tónlist.

1/12/05 08:00

Lopi

Ábyggilega fullt af madrigölum miðað við nöfnin á tónskáldunum. Mmmm...madrigalar. Fúlt að missa af þessu tónleikum. Auglýsingin kom of seint.

(Það er nú ekki í lagi með JA)

1/12/05 08:01

hundinginn

Indislegt að þið hjónin getið notið ykkar saman.

1/12/05 08:02

Jóakim Aðalönd

Þar sem Lopi kemur með einhverja sleggjudóma um mig, án þess að útskýra það neitt frekar (gat nú verið...), þá ætla ég að útskýra hvað ég átti við.

Það geta margir sungið. Ég myndi gizka á að annar hver maður geti haldið lagi og jafnvel takti líka. Það eru ekki jafn margir sem geta sungið vel, en það eru enn færri sem geta spilað vel á hljóðfæri. Það að nota röddina er frumstætt. Það að smíða sér hljóðfæri (sem er í flestum tilvikum mikið vandaverk) og geta náð hljóðum úr þeim, að ég tali ekki um að semja verk eins og gömlu meistararnir gerðu, lýsir greind og er þróað. Þess vegna set ég söng undir annan hatt en tónlist, þar sem spilað er á hljóðfæri.

1/12/05 08:02

Ívar Sívertsen

Kæra aðalönd. Ég get fallist á það að það sé ekkert mál að syngja lag. Það er vissulega öllu meira mál að syngja vel. Það er síðan enn meira mál að syngja í kór þannig að menn hljóti ekki skömm af og það er beinlínis ómannlegt að syngja jafn vel og Tallis Scholaris gerðu. Þú fellur í þá gryfju að tala um gömlu meistarana. Ég býst við að þú sért að vísa í Beethoven, Bach, Mozart, Brahms, Wagner og þá alla. Þeir gerðu mikið af því að semja fyrir söngvara, bæði með og án undirleiks. Það er beinlínis rangt af þér að draga þetta svona í virðingarflokka þar sem allt form tónlistar á rétt á sér. Það er meira mál að halda hljómi hreinum með 10, 20, 30 eða jafnvel 100 manna kór heldur en að lemja átta til tíu nótur á píanó sem er búið að stilla rétt. Einnig er ekkert mál að spila á sex strengi á gítar svo rétt hljómi ef gítarinn er rétt stilltur. Þannig er það með hljóðfæri að þú þarft bara að geta höndlað hljóðfærið á ákveðinn tæknilegan hátt sem mætti meira líkja við mekaník en list. En þarna er ég farinn að draga þetta í mismunandi virðingarstig. Mér er slétt sama hvort um er að ræða leikin eða sungin tónlist svo fremi að hún sé vel flutt.

1/12/05 08:02

Lopi

Ég get sungið og hef sungið í kór og persónulega finnst mér ég vera lágt settur sem slíkur kæri Jóakim þegar ég ber mig saman við söngvara sem virðast hafa fengið guðdómlega rödd í vöggugjöf og stundað strangt nám til að þjálfa hana t.d. til að syngja í óperum. Ég hef líka lært að spila á hljóðfæri og satt að segja finnst mér auðveldara að spila vel á hljóðfæri heldur en að syngja vel jafnvel þó að ég hafi sungið mikið í kór. Svona er nú mín upplifun af söngnum. Er söngurinn í óperum ekki tónlist?

1/12/05 08:02

Haraldur Austmann

Meira að segja mér þótti erfitt að syngja í kór. Er ég þó manna lagvissastur og röddin hljómbetri og sterkari en gengur og gerist.

1/12/05 09:00

fagri

Frá fæðingu hefur það verið barið í mig að ekkert væri fremra karlakórnum Heimi. Skín við sólu Skagafjörður. Allt sem áður var vitað um kórsöng þarfnast nú algerrar endurskoðunar.

1/12/05 09:01

Ívar Sívertsen

Nei fagri, það er aðalöndin sem þarf að endurskoða sín gildi

1/12/05 09:01

Jóakim Aðalönd

[Aðalendurskoðar gildi sín]

Nei, vitiði, ég kemst að sömu niðurstöðu. Það að ná kór vel saman er venjulega þrekvirki stjórnandans; ekki einstaklingsins. Það er enn erfiðara að ná saman 10, 20, 30 eða 100 manna hljómsveit fremur en kór. Það er líka eitt sem þarf að huxa fyrir þegar stjórna á bæði hljómsveit og kór: Söngvararnir hafa miklu meiri takmörk til flutnings en hljóðfæraleikararnir. Síðan hafa blásararnir meiri takmörk en strengjahljóðfæraleikararnir. Ég man hvað mér fannst pirrandi þegar ég var í leikritsuppfærzlu einu sinni (n.b. EINU sinni) að það þurfti stöðugt að breyta flutningnum til að þóknast söngvurunum.

Það er alveg rétt hjá þér Ívar að það er ekkert mál að spila einn á eitt hljóðfæri, sé það rétt stillt og hafi maður nótur af laginu. Það finnst mér á mörkunum að vera tónlistarmaður. Menn sem spila nótnalaust eftir eyranu njóta meiri virðingar hjá mér. Það er hins vegar meira mál að spila margir saman á hljóðfæri, rétt eins og það er meira mál að syngja fleiri saman. Málið er bara það að það eru færri sem geta spilað á hljóðfæri en geta sungið. Þá er ég ekki að tala um þá sem eru fæddir með ,,guðdómlega" rödd og hafa lært lengi.

Það er sumsé tilviljun ein sem ræður því hvernig rödd þú ert fæddur með. Það er kannske tilviljun líka hversu mikla tónlistargáfu þú ert fæddur með, en eins og ég sagði áður: Það að syngja er frumstætt, það að spila er þróað. Ég segi fyrir mína parta að það er undir mjög fáum kringumstæðum sem ég nýt söngs. Það er aftur á móti undir mörgum kringumstæðum sem ég nýt tónlistar.

Gömlu meistararnir sömdu vissulega margt af söng. Ég hef grun um að það hafi fallið í kramið á þeim tíma og þeir hafi fylgt tízkunni. Þeir sömdu líka dansa, en ekki er það hluti af tónlistinni, eða hvað? Nei. Það er undir öðrum hatti, rétt eins og söngurinn er undir öðrum hatti en tónlistin og gömlu meistararnir sömdu miklu meira af tónlist fyrir hljóðfæri en fyrir söngvara.

Ég er auk þess ekki að halda því fram að söngur eigi ekki rétt á sér. Þvert á móti finnst mér að þeir sem hans njóta eigi að fá að njóta hans. Ég geri það hins vegar afar sjaldan og var í fyrsta innlegginu aðeins að lýsa mínum skoðunum, enda ekki lærður og þjálfaður, hvorki í söng né tónlist. Ég er fæddur með þeim ósköpum að hafa mjög næmt tóneyra og ég get pikkað lög upp á hljóðfæri þegar ég heyri þau, en ég les ekki nótur. (Ég get reyndar lesið nótur, en mjög hægt.)

Lopi: Þér hefði verið nær að koma með seinna innleggið þitt strax í stað þess að segja: ,,Það er nú ekki í lagi með JA"

Og já: Söngur í óperum er ekki tónlist; hann er sönglist.

1/12/05 09:02

Offari

Þurfti Lopi nokkuð að segja þetta er það ekki á allra vitorði að JA er Klikkk.

1/12/05 09:02

Jóakim Aðalönd

Óskammfeilni er þetta í þér offari!

1/12/05 09:02

Ívar Sívertsen

Svona svona... JA er að tjá skoðanir sínar rétt eins og ég!

1/12/05 09:02

Lopi

Biðst afsökunar á fljótfærni minni að hafa fordæmt afstöðu Jóakims um söng án rökstuðnings. Mun ég gæta mín héðan í frá. Baggalútur er úrvals uppeldisstöð.

Þó vil ég koma því á fram færi að sönglist er eins og hljóðfæraleikur og hljóðfærasmíði, háþróuð hvað varðar tækni hvort sem menn trúa því eða ekki. Ég held að það sem villi um fyrir mönnum sem telja sönglist óæðri hljóðfærum er að hljóðfærin eru sjáanleg en raddböndin og þindin eru vel falin í búknum, gjörsamlega ósjáanleg. Tækni söngmanna felst í hárnákvæmri þindarbeytingu, öndunartækni og sitthvað fleira sem ég kann ekki að nefna.

Hvað varðar raddsvið söngvara er það ekki sem hægt er að breyta á hefilbekknum. Þess vegna tel ég sönginn hinn æðsta form tónlistar, söngurinn tilheyrir sköpunarverki Guðs (allavega röddin)

Að lokum vil ég koma því fram hér að ég tel bæði hljóðfæraleik og söng tilheyra tónlist. Við bæði spilum og syngjum tóna sem getur orðið jú heilmikil list.

1/12/05 09:02

Offari

Þó ég hafi ekki gaman af svona kórasöng þá finnst mér söngurinn eitt skemmtilegasta hljóðfærið í Tónlistinni. Eintómur söngur hefur örsjaldan heillað mig. það á eignig við um þá tónlist sem að engan söng hefur, þó að það sé ekki eins algengt. Hinsvegar finst mér að ég eigi ekki að vera tjá mig um þá tónlist sem Ívar er að tala um vegna þess að ég hlusta ekki á hana.
Sú athugasemd sem ég kom með áður var frekar gerð til að stríða JA.

1/12/05 09:02

Jóakim Aðalönd

Jamm, mig grunaði það offari og var að stríða þér á móti. Það er stundum svo erfitt að tjá sig með rituðu máli, því blæbrigði ,,sköpunarverks guðs" komast ekki í gegn.

Ég get alveg tekið undir það hjá Lopa að röddin er einskonar hljóðfæri, þó mér finnist alger óþarfi að blanda einhverjum guðum inn í það. Það er aftur á móti ekki rétt að það sé ekki hægt að auka og breyta raddsviði. Það er hægt með þjálfun og er því hægt að breyta ,,sköpunarverki guðs". Ég fæ auk heldur ekki skilið hvernig þú færð það út að söngurinn sé æðsta form tónlistar vegna þess að það er ekki hægt að breyta ..sköpunarverki guðs". Það er einhver frumspeki sem kemur rökum ekkert við.

1/12/05 09:02

Lopi

Söngröddin er æðst vegna þess að hún var fyrst. Fyrst var sungið og svo komu hljóðfærin. Hvorki syngja dýr né leika á hljóðfæri.

1/12/05 09:02

Ívar Sívertsen

Það er ekkert hljóðfæri æðra en annað. Hvert hefur sitt sérkenni og áherslur. Söngröddin byggir á meiri spunamöguleikum og möguleikum á hljóðbeitingu en önnur hljóðfæri en spannar að sama skapi ekki eins vítt tónsvið og framleidd hljóðfæri.

Jóakim er lunkinn með nikkuna og kann ég að meta það við hann. En ég hef heyrt hann taka lagið og hann er kannski enginn stórsöngvari en hann heldur lagi.

Sjálfur er ég gítar- og bassagutlari en ekkert sérstaklega lunkinn en ég er hins vegar ákaflega tónviss og með næmt tóneyra og er mjög snöggur að lesa nótur og get nánast stokkið inn í hvaða kór sem er og sungið með eftir nótum ef verkið er ekki þeim mun erfiðara. Í þeim kórum sem ég hef sungið hef ég alltaf reynt að berjast á móti tónlækkun og þessháttar ósóma á æfingum en ef það gerist á tónleikum þá flýt ég með.

Það er ljótt að heyra kór síga í tóni og ég heyri það ef um kvarttón er að ræða. Það er meira en segja má um marga kórsöngvara. Það eru nefnilega ekki allir fæddir söngvarar sem henta til þess að koma fram einir eða í hópum þó svo að þeim sé hleypt með og það held ég að sé mergurinn málsins í málflutningi JA.

En svo við snúum okkur að hljómsveitatónlist. Ég hef heyrt sinfóníuhljómsveitir vera falskar, bæði þá íslensku sem og þá sem spilar í Consertgebouw í Amsterdam. Þessi hlutir gerast bara. Kórar verða falskir, hljómsveitir verða falskar. Einu sinni fór ég á tónleika þar sem semball var notaður með kammersveit og það var verið að stilla sembalinn fram á síðustu stundu og hann var samt falskur þegar til átti að taka.

Við skulum bara sætta okkur við það að smekkur manna er misjafn. Jóakim líkar betur við tónlist sem framin er með hlutum en mér líka betur við tónlist sem er sungin.

En Jóakim nefnir að þetta séu tónlist og sönglist. Ég er þar algerlega á öndverðum meiði. Tónlist skiptist í flokka eftir því hvernig hún er flutt. Sungin tónlist, leikin tónlist, sungin og leikin tónlist. Síðan er farið út í fínni flokkanir. En allt flokkast þetta undir tónlist, Þetta er alveg eins og myndlist. Það yrði einhver brjálaður ef málverk væru allt í einu ekki lengur myndlist heldur málningarlist.

1/12/05 10:00

blóðugt

Sem söngnemi á áttunda ári get ég ómögulega fallist á það að mannsröddin sé óæðra hljóðfæri en hvert annað.

1/12/05 10:00

Jóakim Aðalönd

Iss. Ekki getur þú sungið ,,Toccata & Fuga", en það getur sæmilegur orgelleikari. Hann getur líka spilað allt sem þú getur sungið. Það að þú sért söngnemi á áttunda ári (þvílík tímaeyðsla) eru auk þess engin rök fyrir því að mannsröddin sé ekki óæðri öðrum hljóðfærum.

Hljóðfæri eru líka mis ofarlega í virðingarstiganum. Það er t.d. hægt að semja og spila langtum flóknari verk á píanó, að ég tali nú ekki um pípuorgel, heldur en blokkflautu.

1/12/05 10:00

Jóakim Aðalönd

Auk þess Ívar:

Þegar þú heyrðir í mér syngja og spila, vorum við báðir vel við skál og er því lítt að marka.

1/12/05 10:01

blóðugt

Það er náttúrulega tímaeyðsla að eiga áhugamál sem veitir ómælda ánægju, það veit hver maður. Mikið er ég glöð að þú ert rétt nægilega gáfaður til þess að hafa skoðanir á hlutunum.

1/12/05 10:01

hundinginn

Ja mikið öldungis er hjer hámælt. Full hámælt. Skál.

1/12/05 10:02

Ívar Sívertsen

Jóakim minn. Pípuorgvél er fjölradda, það er kór líka. Orgvél, píanó, semball og raunar hvaða hljóðfæri sem er getur ekki spunnið sjálfkrafa upp tóna sem passa við undirleik líkt og mannsröddin. Þú þarft að toga í takka og sparka í tól til að fá ákveðin hljóð úr orgvélinni en með því að færa barkakýlið ögn til geturðu hljómað eins og Steinn Ármann sem Siggi Sæti í Latabæ. Þú getur hermt eftir hinum og þessum með röddinni. Þú getur haft nánast fullkomið vald á styrkleika raddarinnar sem getur verið frá því að vera enginn styrkur og upp í það að vera mjög hátt. Orgvél nær því aldrei að vera ofurveikt heldur eru stillingarnar frá því að vera hátt og upp í mannskaðalæti.

Jú, við vorum báðir í glasi þegar við hófum upp raust okkar og hvorki voru sungin lögin við vinnuna eða aríur meistaranna.

Við komumst víst aldrei að nokkurri niðurstöðu í þessari deilu þar sem hér er um smekksatriði að ræða.

1/12/05 11:00

Jóakim Aðalönd

Ívar:

Það er rétt hjá þér að þetta eru eins konar trúarbrögð. Enginn getur sannað neitt á hvorn veginn sem er. Það er líka rétt að pípuorgel er fjölradda, en munurinn er sá að það er EINN maður sem stýrir þessum röddum, stundum mjög mörgum í einu. Það er einnig rétt að orgvélin spinnur ekkert sjálfkrafa, en það gerir mannsröddin ekki heldur. Hún virkar ekki sjálfkrafa. Mannsheilinn er þar á bakvið vöðva sem toga og teygja draslið til og frá til að mynda ákveðin hljóð, rétt eins og mannsheilinn er bakvið fingrahreyfingar orgelleikarans. Það er auk heldur ekki rétt að orgelið geti spilað veikt. Það eru ýmsar stillingar á almennilegu pípuorgeli sem spila reglulega veika tóna. Það fer allt eftir blý- og tinhlutfallinu í pípunum, auk stærðar þeirra. Á píanói er bæði hægt að spila mjög veikt og mjög sterkt, í langtum stærra tónsviði en mannsröddin ræður við.

Það vill svo til að ég er ágætis eftirherma og get hermt eftir hinum ýmsu mönnum sem þekktir eru í þjóðfélaginu. Það er hins vega enginn hæfileiki að hafa hermigáfu. Páfagaukar herma eftir líka. Varla teljast þeir mjög gáfaðir, eða hvað?

blóðugt:

Hver er skilgreiningin á áhugamáli? Er það ekki að eyða tíma sem maður hefur aflögu frá skyldustörfum? Auk þess: Hafa þeir sem hafa litlar ,,gáfur" minni rétt eða getu til að hafa skoðanir? Getur þú skilgreint hverjir eru gáfaðir og hverjir ekki? Eru gáfur ekki afstætt hugtak?

Það er auk þess alveg merkilegt að þú viðhafir einhverjar skoðanir um gáfnafar mitt. Þú þekkir mig ekki neitt og hefur litlar sem engar forsendur til að blammera eitthvað um mínar gáfur og gjafir. Ég þori nánast að veðja höfðinu um að ég hafi hærri greindarvísitölu en þú, sem er eina leiðin til að meta ,,gáfur". Uss.

1/12/05 11:00

blóðugt

Jóakim, ég sagði að söngurinn og námið væri mitt áhugamál. Ég sinni öðrum skyldustörfum að fullu og er í öðru námi einnig. Ég get hinsvegar engan veginn verið sammála því að söngur flokkist ekki sem tónlist. Sama þó önnur hljóðfæri geti gert hitt og gert þetta.

Við vitum ekkert um greindarvísitölu hvors annars Jóakim og því biðst ég afsökunar á þessu skoti. Ég var í afskaplega vondu skapi eins og þú kannski sást í mínu félagsriti.

1/12/05 11:01

Ívar Sívertsen

Jóakim gerist sekur um einn stærsta ritglæp sem til er... hann segir USS í stað þess að nota það sem er hálfpartinn hans vörumerki: Öss...

1/12/05 11:01

Jóakim Aðalönd

Já, nú er mál ad linni. Thetta er farid út í tóma vitleysu og langt út fyrir efnid. Thad er gott ad thid njótid songs, thó ég geri thad oftast ekki. Smekkur manna er med mismunandi matarleifum í...

Ég hef líka verid í einstaklega vondu skapi undanfarid og hef látid thad hlaupa med mig í gonur og thví hef ég látid eins og Smábaggi hér. Ég vil thví bidjast afsokunar á thví, enda ekki forsvaranlegt.

Öss...

Ívar Sívertsen:
  • Fæðing hér: 11/8/03 12:21
  • Síðast á ferli: 22/6/23 12:25
  • Innlegg: 12356
Eðli:
Ákaflega fagur ungur maður með mikinn metnað og kann sig á allan hátt. (hann lærði það á kvöldnámskeiði hjá Bréfaskóla SÍS)
Fræðasvið:
Ég veit allt, get allt og kann allt en fer rosalega leynt með það og kann að fela það vel.
Æviágrip:
[i]Fæddur að handraðanesi á sóðbrókarströnd í Ristilfirði. Lést skömmu síðar. Reis upp frá dauðum eftir korter og bað um brauð. Eftir það var ekki aftur snúið. Hann hefur síðan verið ánetjaður Baggalúti og virðist ekkert vera að skána.Hann fékk sér fæðingarblett á kinnina skömmu áður en hann lét taka hann af sér. Hann hló skömmu eftir það. Ívar hefur nú hafið búskap á Eyðibýli á Auðkúluheiði. Hann hefur aldrei verið við kvenmann kenndur en hann er all oft kenndur. Sívertsenættin hefur lýst hann útlægan og krafist þess að hann afsali sér ættarnafninu og taki upp nafnið Nestrevís en hann hefur margsinnis hafnað því. Ef þú ert að lesa þetta ennþá þá ert þú líklega jafn skemmdur og Ívar... ef ekki skemmdari barasta. Ertu enn að lesa? Nei nú læt ég leggja þig inn á geðdeild! Það er ekki heilbrigt að lesa svona langt! Viltu hætta þessu! HÆTTU SEGI ÉG!!! Ef þú ert enn að lesa og finnur ekki fyrri vott af þreytu þá skal því bætt við að þegar Gestapó var opnað í árdaga þá gerðist Ívar fastagestur hið snarasta. Hann hefur æ síðan verið einn virkasti gestapóinn og ritað mikið. Hins vegar er ljóst að hann kemur til með að auka viðveru sína á Gestapó á komandi árum því nú hefur hann komið sér í innivinnu við tölvu. Ertu enn að lesa þetta? ÉG held svei mér að þú ættir í alvöru að leita þér hjálpar. Ég er löngu hættur að lesa þetta... ég veit ekki einu sinni hvað stendur eftir línu þrjú. En hvað um það. Síðan hafa mörg vötn runnið til sjávar og eiginlega svo mikið að það er ekkert salt eftir í sjónum, það lagði á flótta upp í ár og stöðuvötn þannig að nú er sjórinn pakkfullur af ferskvatnsfiskum og ferskvatnshvölum. En það bar til um þessar mundir, að boð kom frá Megasi keisara, að skrásetja skyldi alla drykkina. Þetta var fyrsta skrásetningin og var gjörð þá er Gylfi Ægisson var blandstjóri í Stúdjó Sýrlandi. Fóru þá allir til að láta stjaksetja sig, hver til sinnar borgar. Þá fór og Rúnar Þór úr Litlu Hraunum frá Hótel Borg upp í Morgunblaðshús, til borgar Davíðs, sem heitir Hádegismóar, en hann var af ætt og kyni Davíðs,að láta skrásetja sig ásamt Maríu hjákonu sinni, sem var þung. En meðan þau voru þar, kom sá tími, er hún skyldi verða léttari. Ældi hún þá bjór sinn frumdrukkinn, sagði hann vondan og lagði hann í fötu, af því að eigi var romm handa þeim í gistihúsi. En í sömu byggð voru barþjónar úti í haga og gættu um nóttina drykkja sinna.Og vörður laganna stóð hjá þeim, og dýrð Áfengis ljómaði kringum þá. Þeir urðu mjög fullir, en löggimann sagði við þá: Verið óhræddir, því sjá, ég boða yður mikinn fögnuð, sem veitast mun öllum lýðnum: Yður er í dag afréttari færður, sem er Hristur og hrærðu, í Mogga Davíðs.Og hafið þetta til marks: Þér munuð finna gubb vont, lagt í fötu. Og í sömu svipan var með löggumanninum fjöldi himneskra hljómsveita, sem lofuðu stuð og sögðu: Dýrð sé stuði í Hádegismóum, og fiður á Davíð og mönnum sem hann hefur velþóknun á. Þannig hljóðar hið heilaga stuðspjall. Og þegiðu svo!