Ég hef oft velt fyrir mér tilgangi hluta. Hér á eftir fer smá hugleiðing í þá veruna sem að mestu eru ósvaraðar spurningar.
Ég er mikill útvarpsfíkill og hlusta rosalega mikið á fréttir ef ég mögulegast get. Þessu fylgir það óneitanlega að ég hlusta á dagskrána sem fylgir enda er ég akandi alla daga með útvarpið á. Í nýlegri forystugrein hneykslaðist Númi Fannsker á því að Gestur Einar Jónasson væri ekki lengur á dagskrá Rásar 2. Oft hefur maður hneykslast á því hvað Gestur hefur lítið lært í tækninni á þessum... hvað eru það mörg ár... tuttugu og tvö... sem hann hefur verið á Rás 2. En þá spyr maður sig. Hvað ef Gestur Einar hefði nú aldrei byrjað á Rás 2 og flumbrast um takkaborðið eins og blindur kettlingur? Hvar væri öll sixtís og seventís tónlistin sem hann spilaði? Hefði einhver annar tekið þetta vandasama hlutverk að sér?
Á síðkvöldum þykir mér afskaplega gaman að glápa á sjónvarpið. Hvort heldur sem er fréttir, sem ég vil helst ekki missa af, eða skemmtiþættir og hvað þá bíómyndir. En sumt efni er mér um megn að horfa á. Ég til dæmis get ekki með nokkru móti horft á Kallakaffi. Þessir þættir þykja mér hreinlega ekki fyndnir og í flesta staði illa að þeim staðið. Og þá er kannski við hæfi að spyrja. Hvað ef ekki hefði dúkkað upp þessi skelfilega sería? Væru þeir félagar Derrick, Matlock eða Der Alte komnir aftur á dagskrá eða jafnvel Prúðuleikararnir?
Ég les ekki mikið af bókum eins og kannski má glöggt sjá á bæði innleggjum og félagsritum mínum. En sumar bækur finnast mér skemmtilegri en aðrar og það eru sannar svaðilfarasögur á borð við Útkallsbækurnar og ævisögur umdeildra samtímamanna sem ekki eru komnir yfir sextugt. Einnig finnast mér ævisögur poppara mjög skemmtilegar. Útkallsbækurnar tóku upp á því einhverjar að koma út í kilju. Mér finnst mun betra að lesa kiljur vegna þess að þær eru léttari. Ég les nefnilega bara í rúminu eða á ferðalögum. EN hvað ef við hefðum ekki kiljur? Væri þá minna um að fólk læsi á ferðalögum? Væri bókaútgáfa ekki eins blómleg og raun ber vitni? Og í kjölfarið: Hvað er engar væru bækurnar? Læsum við allt af tölvuskjám heima hjá okkur? Væri þróun lítilla lestrarskjáa mun lengra komin? Kynnum við yfirleitt að lesa?
Mér finnst mjög gaman að horfa á bíómyndir. En eins og flestir þá á ég mitt áhugasvið í bíómyndum. Myndir sem eru í anda Zucker Abrahams finnast mér skemmtilegastar. Það er oft kallað að hafa gaman af detta-á-rassinn-myndum. Mér finnast reyndar myndir þar sem verið er að stæla Zucker Abrahams stílinn ekkert skemmtilegar vegna þess að það er ekki frumlegt og yfirleitt bara lélegar eftirapanir. Ég hef reyndar ekki gaman af Woody Allen þó svo margar hans mynda séu titlaðar gamanmyndir. Ég er fyrir meiri öfgar í þá veruna. En hvað ef aldrei hefðu verið gerðar gamanmyndir? Væri heimsmyndin önnur? Væru allir miklu alvörugefnari en raun ber vitni? Væri aldrei Áramótaskaup í sjónvarpinu?
Ég er tölvunörd. Mér finnst gaman að hanga við tölvuna og grúska á netinu. Mér finnst líka gaman þegar ég hef efni á einhverju dóti sem hægt er að smella á eða í tölvuna og fá það til að virka. Það gefur manni svo mikinn sæluhroll þegar maður veit að hluturinn virkar eins og hann á að gera. En þá spyr ég: Hvað ef engar væru tölvurnar? Væri tækniþróun byggð á einhverju öðru eða værum við enn í moldarkofum? Væri Baggalútur til sem dagblað eða tímarit? Værum við að slá inn félagsrit með ritvélum?
Eitt er alla vega alveg víst. Ég væri ekki hér. Hvað ef svo væri ekki?
Það er kannski rétt að það komi fram að mér fannst þetta félagsrit góð hugmynd en úrvinnslan fannst mér síðri. Hjá mér hafa hins vegar kviknað spurningar um lífið og tilveruna. Hvað ef það hefði ekki gerst?
Hmmm... það að Hermundur hafi kallað Ívar fáráð finnst mér afar ósmekklegt og nú er ég pirruð við hann. Hvað ef hann hefði ekki skrifað þetta innlegg? Væri ég þá minna móðguð fyrir Ívars hönd?
Hafi þetta félagsrit fengið fólk til að hugsa um sjálft sig eða vakið einhverjar tilfinningar og hugsarnir þá er takmarkinu náð.
Óskaplega er þetta lélegt félagsrit. Áttu virkilega ekkert betra?
Ef ekki væri tölva hefði ég ekki lesið þetta.
Ef þú hefðir ekki skrifað þetta hefði ég heldur ekki lesið þetta. Takk fyrir að leifa mér að lesa þetta ágæta rit þitt.
Þeim lélegt það þykir er sjálfa sig óttast hvað mest.
Mér finnst þetta ágætt eins og gerir þú flest
Ef vel er að gáð,
er takmarki náð
ef neikvæðir nöldrar gagnrína hvað best.
Svona svona. Ekki hlusta á þessar úrtöluraddir eins og Gotta. Þetta var fínt félagsrit hjá þér.
Litli Múi og þið þarna úrtölumenn, þurfum við á þessum leiðindakommentum að halda? Spyrjið sjálfa ykkur að því næst þegar þið hyggið á leiðindi. Guð veit að þegar ég hef ekkert fram að færa nema skæting, þá læt ég það eiga sig að kommenta.
Þetta var fínt fjelagsrit, Ívar.
Sérstaklega finnst mér gagnrýni Mófreðs koma úr horðustu átt:
http://www.baggalutur.is/profile.php?mode=viewprofile&u=1477
Tek undir með Jóakim.
Hey Jói, sá mö-mmu þína um daginn.
Kveðja.
Leibbi Djass