— GESTAPÓ —
Í uppáhaldi:
Félagsrit:
Ívar Sívertsen
Friðargæsluliði.
Heiðursgestur og  skáldjöfur.
Dagbók - 2/12/04
Áhugaverð atvik úr strætó

Eins og áður hefur komið fram þá er ég strætókall. Í starfi mínu hef ég lent í ýmsu þó ég hafi ekki starfað lengi við þetta. Ég ætla að segja frá þremur atvikum sem hent hafa mig sem strætókall. [þetta er langt félagsrit og innihaldsmikið]

Í kvöld var ég á vakt og inn í vagninn kemur kona sem spyr mig á bjagaðri íslensku hvort ég fari í ákveðna götu. Ég svara því játandi. Á eftir henni kom síðan maður sem var greinilega ekki alveg laus við áhrif áfengis eða lyfja. Hann fór aftur út og sótti vin sinn sem kom þar að. Sá hafði keypt sér græna kortið en var sko ekki á því að sýna það. Ég þráskallaðist við og bað hann að sýna kortið en hann sagði líklega eina af örfáum setningum sem hann kann á íslensku „é búnað borrrga“. Þetta fólk var greinilega frá austantjaldsríkjum. Þegar ég er lagður af stað þá kemur fyrri karlmaðurinn og fer að tala við mig á um það bil skiljanlegri Íslensku um það að í heimalandinu væri sko ekkert borgað í strætó. En sko menn borguðu samt í strætó þó að menn borguðu ekkert í strætó. En menn borga sko samt í strætó í heimalandinu. Svo geta menn borgað strætókallinum í vasann til að sleppa við að borga fullt gjald en menn borga sko ekkert í strætó í heimalandi hans... Ég fann það á andardrætti mannsins að hann var búinn að neyta ótæpilega af áfengi og drafaði talsvert eftir því. Svo barst talið að því hvort ég hefði einhvern tíman verið án matar í 2 vikur og hvort ég þekkti það að búa á götunni. Ég eyddi þesssu tali og gaf í. Mér fannst kominn tími á að þetta fólk færi út því að ég var að verða ölvaður af andardrættinum.

Á öskudagkvöld var ég á vakt og varð þess áskynja að sumt fólk heldur að strætókallinn búi hreinlega í vagninum. Vagnarnir á mínu svæði eru farnir frá höfuðstöðvunum klukkan 6 á morgnanna og koma ekki til baka fyrr en upp úr kl 1 að nóttu. Klukkan var farin að ganga tólf og ég ók leiðina mína. Þegar ég var hálfnaður með rúntinn þá kom inn í vaginn kona sem virtist vera ákveðin og nokkuð gáfuleg að sjá. Hún spurði mig þegar ég var lagður af stað aftur hvort ekki hefðu komið margir krakkar í vagninn snemma í morgun. Ég varð að taka á öllu sem ég átti til að springa ekki úr hlátri og að halda vagninum í réttum farvegi.
Svo þegar konan var farin út á endastöð þá lokaði ég vagninum og sprakk úr hlátri.

Þriðja atvikið gerðist síðastliðið sumar. Ég var að keyra á öðru svæði og var að fara síðustu ferð. Á biðstöð þar sem margir vagnar stoppa kom inn maður sem var svo ölvaður að hann átti bágt með að stíga upp í vagninn sem þó var með gólfið í nánast götuhæð. Hann sýndi kortið sitt og hrundi síðan einhvern veginn inn og í sæti aftan við afturdyrnar. Svo ek ég af stað og sem leið liggur í eitt af hverfum bæjarins. Sný þar við og keyri til baka eins og leiðarplanið segir til um. Svo þegar komið er að lokapunkti kvöldsins þá situr kallinn enn í sætinu og er hann orðinn mjög niðurlútur. Ég kallaði til hans þrisvar en ekkert svar barst. Ég opnaði allar dyr og fór síðan til hans. Ég talaði hátt og snjallt til hans en ekkert svar. Þá hristi ég hann aðeins og þá lifnaði aðeins yfir honum. Hann spurði mig hvort við værum komnir upp á spítala og ég sagði honum að ég færi hvergi nærri spítala og að ég væri kominn á endastöð og vildi fara að komast heim. Hann sagði þá að það yrði að kalla á sjúkrabíl og hann sýndi mér hægri fót sinn sem var verulega illa farinn af einhverjum viðbjóði. Annað hvort hefur hann brennst svona hræðilega eða þá að hann hefur verið með einhvern alvarlegan húðsjúkdóm. Ég lét kalla til lögreglu og hún kom og sótti manninn.

Já, það getur margt gerst í starfi strætókalla og -kellinga. En ég vona að ég lendi ekki í því sem einn starfsfélagi minn lenti í, að maður deyji í fanginu á mér. Þá myndi ég líklega hætta og fara að gera eitthvað annað.

   (223 af 287)  
2/12/04 11:00

Tina St.Sebastian

Jahá. Mig langar akkúrat ekkert að verða strætóbílstjóri þegar ég verð stór!

2/12/04 11:00

Heiðglyrnir

Get ég fengið 2 skiptimiða.

2/12/04 11:00

Ívar Sívertsen

gessovel

2/12/04 11:00

Frelsishetjan

Jahh þá er nú betra að grípa í leigarann.

2/12/04 11:00

Galdrameistarinn

Takk fyrir að minna mig á hvað þetta var ógeðslega leiðinlegt og vanþakklátt starf.

2/12/04 11:00

Vímus

Ég lenti í því að vera klagaður fyrir ókurteisi þegar ég keyrði fjarkann. Þá kom kona í vagninn á mesta annatímanum og fór að tuða um að það klikkaði bara ekki að við værum alltaf 5 mín. of seinir og hún þyrfti án undantekningar að bíða í 5 mín. Ég sagði henni að hún gæti alveg sloppið við þessa bið með því að koma einfaldlega 5 mínútum seinna. Ég hef sjaldan skóflað í mig eins miklum lyfjum til að halda geðheilsunni eins og þegar ég keyrði strætó: Skál og þrjár í munn!

2/12/04 11:01

Þarfagreinir

Ég held að hrikalegasta sagan af vanþakklæti gagnvart þessari mætu starfsstétt sé atvik nokkurt sem ég varð persónulega vitni að.

Ég er nýsestur í strætisvagn þegar hann stoppar að ljósum. Upp stendur þá ungur maður (kannski í kringum 17 ára) með kvenmann í eftirdragi. Hann víkur sér að bílstjóranum og biður um að fá að komast út á ljósunum. Bílstjórinn neitar og segir það andstætt reglum. Félaginn bregst hinn versti við þessu og æpir á bílstjórann. Síðan þrífur hann í kraga hans og virðist sem hann ætli að beita ofbeldi, en fylgdarkona hans heldur þó aftur af honum. Engu að síður sér bílstjórinn þann kost sér vænstan að hleypa þeim skötuhjúum út.

Þess má geta í framhjáhlaupi að ég var nýkominn af karateæfingu þegar þetta gerðist, og var farinn kreppa hnúana þegar gerpið litla skakklappaðist út úr vagninum.

2/12/04 11:01

hlewagastiR

Hvaða leið keyrirðu?

2/12/04 11:01

Lómagnúpur

Í erlendri stórborg hvar ég eitt sinn bjó gilda ákaflega strangar reglur um stopp strætisvagna. Þeir mega hreinlega ekki taka fólk uppí eða láta út nema á stoppistöðvum. Mér tókst reyndar einu sinni, í glórulausri umferðarteppu að fá bílstjórann til að hleypa mér út, enda vorum við rétt við hlið áfangastaðar míns en næsta stoppistöð, í 20 m fjarlægð var líka í 20 mínútna fjarlægð. En annars leiddi þetta huga minn að því hvað hlutirnir eru oft þægilegir, einfaldir og sjálfsagðir á íslandi. Eða voru það.

2/12/04 11:01

Tigra

Það hlýtur að vera óskaplega erfitt að hafa einhvern sem deyr í höndunum á manni.
Ég efa að hver sem er geti höndlað það.
Ég hef einu sinni verið með andarunga í dauðakippum í höndunum á mér og mér fannst það nógu helvíti slæmt, ég er svo viðkvæm fyrir dýrum.
Ég yrði að fá lyfjaskammtinn hans Vímusar ef einhver maður myndi deyja í höndunum á mér.

2/12/04 11:01

Galdrameistarinn

Man eftir því þegar ég var að keyra 67 í kóp, að 2 guttar um fermingu komu inn, voru einu farþegarnir í vagninum. Í smárahverfinu fann ég dularfullan þef og fór að kanna nánar hvað var í gangi. Voru ekki kvikindin að reyna að kveikja í sætisbaki með eldspýtum. Það var snarstoppað og gengið aftur í messað hraustlega fyrir þeim og þeim vísað út.
Í næsta hring voru þeir á Dalveginum, heldur skömmustulegir og ræfilslegir enda illa klæddir og 10 stiga frost. Strákgreyin urðu síðan ágætis kunningjar mínir eftir að ég hafði spjallað við þá restina af hringnum upp í Hamraborg.

2/12/04 11:01

Ívar Sívertsen

Gimlé spyr hvaða leið ég aki... í ljósi þess að kjötheimi skal haldið svolítið frá Gestapó þá vil ég ekki segja meira en að ég keyri á Stórhafnarfjarðarsvæðinu...

2/12/04 11:01

Hermir

Ég held að líf strætisvagnabílstjóra séu jafn misjöfn og þeir eru margir.

Allavegana segir Hemmi Gunn það, þegar hann felur sig bakvið hurðir og stelur mömmu minni í sælgætisverksmiðju.

2/12/04 11:02

Lómagnúpur

Sögnin að höndla. Að þukla á einhverju, að ná taki á einhverju. Sbr. að höndla hamingjuna.

2/12/04 11:02

Skabbi skrumari

Strætóbílstjórar eru frábærir... þeir vilja alltaf skutla mér þangað sem ég vil fara... þó ég taki iðulega vitlausan vagn... Takk Ívar...

2/12/04 12:02

hundinginn

Fæ jeg samt að koma í heimsókn og drekka allt Ákavítið frá þjer?

2/12/04 13:00

Ívar Sívertsen

já... eins fljótt og hægt er... læt vita!

2/12/04 13:00

hundinginn

Nú er ég fullur
ræfill og róni
reikull í spori
þamba mitt vín... Ívar. I lowe you!

2/12/04 13:01

Galdrameistarinn

Haga mér eins og helvítis dóni
dragandi mellur uppí til mín.

Að lifa sem þræll, að lifa sem hundur
laminn og barinn í helvíti hér.
að láta sig lifandi lima í sundur
lífið í hjónabandinu er.

Trallalalala-ralallalalala...o.s.v.f.r.v.

2/12/04 13:02

hundinginn

Undir einni brekkunni var hún
eyrði sjer eingu úr svuntunni fór
sláir þú eygi þá slær eingin tún
slímugur kommatitturinn sljór...

2/12/04 14:00

Ívar Sívertsen

Skál félagar!

Ívar Sívertsen:
  • Fæðing hér: 11/8/03 12:21
  • Síðast á ferli: 22/6/23 12:25
  • Innlegg: 12356
Eðli:
Ákaflega fagur ungur maður með mikinn metnað og kann sig á allan hátt. (hann lærði það á kvöldnámskeiði hjá Bréfaskóla SÍS)
Fræðasvið:
Ég veit allt, get allt og kann allt en fer rosalega leynt með það og kann að fela það vel.
Æviágrip:
[i]Fæddur að handraðanesi á sóðbrókarströnd í Ristilfirði. Lést skömmu síðar. Reis upp frá dauðum eftir korter og bað um brauð. Eftir það var ekki aftur snúið. Hann hefur síðan verið ánetjaður Baggalúti og virðist ekkert vera að skána.Hann fékk sér fæðingarblett á kinnina skömmu áður en hann lét taka hann af sér. Hann hló skömmu eftir það. Ívar hefur nú hafið búskap á Eyðibýli á Auðkúluheiði. Hann hefur aldrei verið við kvenmann kenndur en hann er all oft kenndur. Sívertsenættin hefur lýst hann útlægan og krafist þess að hann afsali sér ættarnafninu og taki upp nafnið Nestrevís en hann hefur margsinnis hafnað því. Ef þú ert að lesa þetta ennþá þá ert þú líklega jafn skemmdur og Ívar... ef ekki skemmdari barasta. Ertu enn að lesa? Nei nú læt ég leggja þig inn á geðdeild! Það er ekki heilbrigt að lesa svona langt! Viltu hætta þessu! HÆTTU SEGI ÉG!!! Ef þú ert enn að lesa og finnur ekki fyrri vott af þreytu þá skal því bætt við að þegar Gestapó var opnað í árdaga þá gerðist Ívar fastagestur hið snarasta. Hann hefur æ síðan verið einn virkasti gestapóinn og ritað mikið. Hins vegar er ljóst að hann kemur til með að auka viðveru sína á Gestapó á komandi árum því nú hefur hann komið sér í innivinnu við tölvu. Ertu enn að lesa þetta? ÉG held svei mér að þú ættir í alvöru að leita þér hjálpar. Ég er löngu hættur að lesa þetta... ég veit ekki einu sinni hvað stendur eftir línu þrjú. En hvað um það. Síðan hafa mörg vötn runnið til sjávar og eiginlega svo mikið að það er ekkert salt eftir í sjónum, það lagði á flótta upp í ár og stöðuvötn þannig að nú er sjórinn pakkfullur af ferskvatnsfiskum og ferskvatnshvölum. En það bar til um þessar mundir, að boð kom frá Megasi keisara, að skrásetja skyldi alla drykkina. Þetta var fyrsta skrásetningin og var gjörð þá er Gylfi Ægisson var blandstjóri í Stúdjó Sýrlandi. Fóru þá allir til að láta stjaksetja sig, hver til sinnar borgar. Þá fór og Rúnar Þór úr Litlu Hraunum frá Hótel Borg upp í Morgunblaðshús, til borgar Davíðs, sem heitir Hádegismóar, en hann var af ætt og kyni Davíðs,að láta skrásetja sig ásamt Maríu hjákonu sinni, sem var þung. En meðan þau voru þar, kom sá tími, er hún skyldi verða léttari. Ældi hún þá bjór sinn frumdrukkinn, sagði hann vondan og lagði hann í fötu, af því að eigi var romm handa þeim í gistihúsi. En í sömu byggð voru barþjónar úti í haga og gættu um nóttina drykkja sinna.Og vörður laganna stóð hjá þeim, og dýrð Áfengis ljómaði kringum þá. Þeir urðu mjög fullir, en löggimann sagði við þá: Verið óhræddir, því sjá, ég boða yður mikinn fögnuð, sem veitast mun öllum lýðnum: Yður er í dag afréttari færður, sem er Hristur og hrærðu, í Mogga Davíðs.Og hafið þetta til marks: Þér munuð finna gubb vont, lagt í fötu. Og í sömu svipan var með löggumanninum fjöldi himneskra hljómsveita, sem lofuðu stuð og sögðu: Dýrð sé stuði í Hádegismóum, og fiður á Davíð og mönnum sem hann hefur velþóknun á. Þannig hljóðar hið heilaga stuðspjall. Og þegiðu svo!