— GESTAPÓ —
Í uppáhaldi:
Félagsrit:
Ívar Sívertsen
Friðargæsluliði.
Heiðursgestur og  skáldjöfur.
Dagbók - 3/11/03
Það var aðfangadagskvöld...

Iss... þið haldið að þið hafið átt viðburðaríkt aðfangadagskvöld? Jah... ég skal bara segja ykkur mína sögu!

Byrjar á þorláksmessu þegar bíllinn bilaði og enn átti eftir að kaupa 2 gjafir, 1 millistykki og framlengingarsnúru. En sem betur fer er raftækjaverslun hér handan við hornið inni í miðju hverfi og þangað rölti konan. Hún fór í leiðinni niður í bæ hér og keypti þær 2 gjafir sem eftir voru. Síðan var jólaarfinn skreyttur án áfalla og allt gekk vel fyrir sig þar í hádeginu á aðfangadag. Þá vorum við stödd ásamt dætrum okkar hjá foreldrum mínum og gerðum eins og á hverju ári, fengum okkur heitt súkkulaði og laufabrauð. Þar tókst yngri dóttur okkar að brenna sig aðeins á tungunni þar sem ekki var búið að kæla hennar heita súkkulaði með mjólk. Við hugsuðum með okkur að fall væri fararheill og dagurinn gekk mjög vel þangað til við fórum að útbúa matinn. Hamborgarhryggurinn var kominn í ofninn og ég var að gera sykurbráðarhjúpinn. Ég var full snemma í því og hellti því í skál. Svo var farið að huga að öðru. Við ætluðum að vera með okkar útgáfu af Waldorfsalati... sem er án hnetna og sellerís. Þeytararnir í þeytarann fundust ekki fyrr en mér datt í hug að leita í skáp þar sem við geymum þurrefni. þar voru þeir í krukku... alla vega þá hófst konan mín handa við að þeyta rjóma í sallatið. Ég fór að huga að ketinu og tók skálina með sykurbráðinni og skellti inn í örbylguofn. Svo þegar bráðin var tilbúin tók ég mér viskustykki í hönd og tók skálina út. Ég hugsaði mikið um að passa það að ég brenndi mig ekki. En auðvitað sullaði ég á þumalputtann á mér... og ég skellti skálinni á borðið þar sem ég veit að sykurbruni er einn sá skæðasti. Þegar skálin skall á borðinu slettist upp í lófann á mér og ég rauk beint í kaldavatnið og kældi leeeeeeengi. Á meðan ég var að kæla var konan mín að hræra eitthvað í sykrinum og eitthvað að skipa dætrum okkar fyrir um leið og missti gaffal með bráðinni á á stóru tána á sér. Hún fór og kældi það... en það var ekki eins alvarlegt og hjá mér. Ég tók þá til við að smjörsteikja humarhala og flambera þá með annari hendi því hin var í kælingu. Konan mín þurfti að kveikja í humrinum en hún var með stórutána á kafi í vatni... ég hefði viljað vera með falda myndavél þarna! Humareldunin tókst betur en áður og var hann hafður í forrétt. (við vorum sem sagt búin að maka helvítis sykrinum á kjötið) Síðan var kjötið tekið út til kólnunar á meðan humarinn var borðaður. Síðan gekk þetta eins og hjá flestum... nema ég var ekki kominn í skyrtu þegar ég brenndi mig og fór í staðinn í einhverja gamla skyrtu sem ég var með fráhneppta skyrtu allt kvöldið. Konan mín náði ekki að greiða sér eða dætrunum hvað þá að mála sig. Hún neitaði að láta taka myndir þetta kvöld og ég virti það við hana. Jólagjafirnar voru opnaðar og vonbrigði kvöldsins voru að Sannleikurinn um Ísland er ekki enn til á mínu heimili. Svo kom jóladagur. Ég vaknaði ekkert sérstaklega hress en búinn að jafna mig á brunanum þó að talsverðar blöðrur séu á brunastöðum. En þá kom annað... ég er lagstur í magapest! AF HVERJU? Á ÞESSARI MIKLU MATARHÁTIÐ ÞARF ÞESSI SÆLKERI AÐ VERA MAGAVEIKUR? Ég er verulega svekktur en er samt búinn að vera að hlæja að þessu. Þetta verður fín saga að segja barnabörnunum.

   (237 af 287)  
3/11/03 01:01

Galdrameistarinn

Það á ekki af þér að ganga greyið mitt. Vona sammt að þú sitjir ekki á dollunni með lappann í fanginu við að skrifa þetta.

Jólakveðja frá Galdra og familíu sem átti frábærar stundir í eldhúsinu í gær.

3/11/03 01:01

Ívar Sívertsen

Nei... engan á ég lappann og borðtölvuturn og 20" skjár komast ekki fyrir þar sem dollan er. Þess vegna skrifaði ég þetta milli „hríða“

3/11/03 01:02

Vímus

Ekki brenni ég mig á bjórnum. Skál !
Ég óska þér gleðilegra daga það sem eftir er.

3/11/03 02:01

SlipknotFan13

Hræðilegt að heyra. Liggur við að maður bjóði kauða í pizzu og bjór á öðrum degi jóla.

1/12/04 03:00

Skabbi skrumari

Þetta er rosalegt, vonandi ertu þó búinn að jafna þig kallinn... skál...

Ívar Sívertsen:
  • Fæðing hér: 11/8/03 12:21
  • Síðast á ferli: 22/6/23 12:25
  • Innlegg: 12356
Eðli:
Ákaflega fagur ungur maður með mikinn metnað og kann sig á allan hátt. (hann lærði það á kvöldnámskeiði hjá Bréfaskóla SÍS)
Fræðasvið:
Ég veit allt, get allt og kann allt en fer rosalega leynt með það og kann að fela það vel.
Æviágrip:
[i]Fæddur að handraðanesi á sóðbrókarströnd í Ristilfirði. Lést skömmu síðar. Reis upp frá dauðum eftir korter og bað um brauð. Eftir það var ekki aftur snúið. Hann hefur síðan verið ánetjaður Baggalúti og virðist ekkert vera að skána.Hann fékk sér fæðingarblett á kinnina skömmu áður en hann lét taka hann af sér. Hann hló skömmu eftir það. Ívar hefur nú hafið búskap á Eyðibýli á Auðkúluheiði. Hann hefur aldrei verið við kvenmann kenndur en hann er all oft kenndur. Sívertsenættin hefur lýst hann útlægan og krafist þess að hann afsali sér ættarnafninu og taki upp nafnið Nestrevís en hann hefur margsinnis hafnað því. Ef þú ert að lesa þetta ennþá þá ert þú líklega jafn skemmdur og Ívar... ef ekki skemmdari barasta. Ertu enn að lesa? Nei nú læt ég leggja þig inn á geðdeild! Það er ekki heilbrigt að lesa svona langt! Viltu hætta þessu! HÆTTU SEGI ÉG!!! Ef þú ert enn að lesa og finnur ekki fyrri vott af þreytu þá skal því bætt við að þegar Gestapó var opnað í árdaga þá gerðist Ívar fastagestur hið snarasta. Hann hefur æ síðan verið einn virkasti gestapóinn og ritað mikið. Hins vegar er ljóst að hann kemur til með að auka viðveru sína á Gestapó á komandi árum því nú hefur hann komið sér í innivinnu við tölvu. Ertu enn að lesa þetta? ÉG held svei mér að þú ættir í alvöru að leita þér hjálpar. Ég er löngu hættur að lesa þetta... ég veit ekki einu sinni hvað stendur eftir línu þrjú. En hvað um það. Síðan hafa mörg vötn runnið til sjávar og eiginlega svo mikið að það er ekkert salt eftir í sjónum, það lagði á flótta upp í ár og stöðuvötn þannig að nú er sjórinn pakkfullur af ferskvatnsfiskum og ferskvatnshvölum. En það bar til um þessar mundir, að boð kom frá Megasi keisara, að skrásetja skyldi alla drykkina. Þetta var fyrsta skrásetningin og var gjörð þá er Gylfi Ægisson var blandstjóri í Stúdjó Sýrlandi. Fóru þá allir til að láta stjaksetja sig, hver til sinnar borgar. Þá fór og Rúnar Þór úr Litlu Hraunum frá Hótel Borg upp í Morgunblaðshús, til borgar Davíðs, sem heitir Hádegismóar, en hann var af ætt og kyni Davíðs,að láta skrásetja sig ásamt Maríu hjákonu sinni, sem var þung. En meðan þau voru þar, kom sá tími, er hún skyldi verða léttari. Ældi hún þá bjór sinn frumdrukkinn, sagði hann vondan og lagði hann í fötu, af því að eigi var romm handa þeim í gistihúsi. En í sömu byggð voru barþjónar úti í haga og gættu um nóttina drykkja sinna.Og vörður laganna stóð hjá þeim, og dýrð Áfengis ljómaði kringum þá. Þeir urðu mjög fullir, en löggimann sagði við þá: Verið óhræddir, því sjá, ég boða yður mikinn fögnuð, sem veitast mun öllum lýðnum: Yður er í dag afréttari færður, sem er Hristur og hrærðu, í Mogga Davíðs.Og hafið þetta til marks: Þér munuð finna gubb vont, lagt í fötu. Og í sömu svipan var með löggumanninum fjöldi himneskra hljómsveita, sem lofuðu stuð og sögðu: Dýrð sé stuði í Hádegismóum, og fiður á Davíð og mönnum sem hann hefur velþóknun á. Þannig hljóðar hið heilaga stuðspjall. Og þegiðu svo!