Já elsku dúllurnar mínar, fjelaxrit nr. 50 hjá mér!
Ég hef oft velt því fyrir mér hvers vegna ég gerðist aldrei rithöfundur eða leikritaskáld eftir að hafa lesið margt af því sem ég hef skrifað hér á Gestapó.
Þegar ég var lítill átti ég það til að búa til heilu leikritin um tóma helvítis vitleysu eða jafnvel alvarleg málefni. En það sem strandaði alltaf á var að ég fann aldrei neinn í hlutverkin. Ég ætlaði nefnilega að semja ofan í hvern leikara fyrir sig og það vildi aldrei neinn vera með. Svo þegar ég ætlaði bara að skikka fólk til að vera með þá var það náttúrulega ekki hægt af skiljanlegum orsökum. En móðir mín var meðvituð um þetta áhguamál mitt og spurði mig hvort ég vildi ekki semja smá leikrit fyrir ættarmót sem stóð fyrir dyrum. Ég stökk hæð mína af kæti og fór strax að velja í hlutverk. Ég sýndi móður minni hlutverkaskipan og hún spurði að bragði tveggja spurninga: Hvar er leikritið og hverjir verða eftir til að horfa? Við þetta koðnaði niður allur áhugi minn um sinn.
Nokkuð mörgum árum síðar ákvað ég að prófa að skrifa smásögu. Ég byrjaði bara og lét hausinn og puttana vinna saman nánast stjórnlaust. Eftir nokkra daga var ég kominn með 30 blaðsíður af persónukynningum og mjög hægfara atburðarás. Ég hafði samt ekki lagt árar í bát og ákvað að gera þetta bara að bók. Nokkrum vikum síðar tók ég aftur til við skriftir og kláraði næstu 10 síður. Svo las ég þetta yfir og skildi vægast sagt hvorki upp né niður í þessu og eftir að ég komst að því að foreldrar mínir hefðu komist í þetta og skildu enn síður hvað var á seyði þá var þetta látið hverfa.
Síðan þá hef ég lítið sem ekkert fengist við skriftir þangað til Gestapó kom til sögunnar. Hér skáldar maður af hjartans list ef manni sýnist sem svo. Hér yrkir maður og gefur sviðsskipanir í grænu, hér fer maður með einræður sem fá Shakespeare og Sófókles til að koðna niður, hér fær maður að gera margt af því sem maður vill.
Ég hef fundið fjölina mína í skrifum og kem til með að halda áfram að nota Gestapó í þeim tilgangi.
(fer út til vinstri og hnerrar)
Já til hamingju
*Klappar Ívari á bakið, aðeins of fast svo hann dettur niður og er hreyfingarlaus um stund*