Danir eru afkomendur víkinga í útlægð, málleysingja og særðra gamalmenna og því er kannski ekkert skrýtið að þeir eru eins og þeir eru.
Dönum finnst fátt skemmtilegra en að spara pening og í þau skiptu sem þeir finna smá klink langar þeim mest að hringja í vini og vandamenn til að láta vita að fundinum, en þarsem þeir tíma ekki að hringja sleppa þeir því.
Þeir eyða umtalsverðum tíma á morgnanna í að fletta í gegnum alla auglýsingabæklinga og klippa svo út öll hagstæðustu tilboðin.

Eftir það setjast þeir uppá hjólin, sín því að sjálfsögðu nota Danir (framvegis danir) ekki bíla, og leggja af stað í vinnunna sem í langflestum tilfellum er fyrir danska ríkið. Að vinnu lokinni hjóla þeir út í þá búð sem er með bestu tilboðin þann daginn. Eftir að hafa borgað vörurnar fara þeir ekki með þær útí bíl, ónei þeir skoða kvittunnina vandlega til að vera vissir um að hafa ekki borgað of mikið, ef þeir slystast á að finna að þeir hafi borgað fullt verð fyrir t.d. gúrku sem á að vera á tilboðsverði líður þeim eins og þeir hafi unnið bíl.

Þegar heim er komið fara flesti danir í það að ákveða hvernig sé best að fá sem flestar bætur frá ríkinu, en það er hægt að fá bætur og styrki fyrir allt í danmörku.

Þetta er svona hinn týpiski vinnudagur dana, kannski ekkert alltofa skemmtilegir en inn við beinið leynast oft áhugaverðir og skemmtilegir einstaklingar sem gaman getur verið að kynnast betur.
Ég gef því dönum 2 stjörnur fyrir viðleitni