"Það var þetta myrkur sem heillaði mig. Mér fannst ég alltaf heill með myrkrinu.

ó þú vesældar myrkur
kyrktu mig
láttu blóð þitt og sál
flæða sem rallýbíl

ó fylltu fölvskalausa samvisku mína af blýi.

Ég saug á ananassleikibrjóstsykrinum sem ég var búinn að handfjatla alla leið neðan úr fjöru þar sem ég gjarnan fiktaði við að reykja njólu og ástundaði aðra og svæsnari lágkúru.

Ó vei, hvað ég var ungur."