— GESTAPÓ —
Kormákur Hálfdán
Nýgræðingur.
Dagbók - 3/12/03
Áhyggjur

Ég hef áhuggjur af íslenskri tungu

Ég gekk fram á ungmenni um daginn sem því miður hafði ekki úr á erminni. Drengurinn spurði mig hvort að ég vissi hvað klukkan væri margt, en í stað þess að spyrja fallega, skyrpti hann út úr sér. "Hva er klukkan?". Að sjálfsögðu leiðrétti drenginn og sagði: "Maður segir nú: Veistu hvað klukkan er orðin margt?". Hann svaraði að bragði: "Mér langar nú ekkert að tala eins og þú".
Í fyrsta lagi var þetta nú alveg óttalegur dónaskapur, og í öðru lagi heitir það "mig langar". Ungmenni Íslands kunna ekki lengur að tala rétt mál. Þess vegna skora ég á foreldra og forráðamenn barna að aðal börn sín upp í umhverfi þar sem rétt mál er talað.

   (1 af 6)  
31/10/03 06:01

bauv

þar er ég sammála

3/12/06 20:02

Regína

Að aðal?

Kormákur Hálfdán:
  • Fæðing hér: 15/12/03 11:32
  • Síðast á ferli: 19/4/04 18:16
  • Innlegg: 0
Eðli:
Vinir mínir kalla mig Kormák, en foreldrar mínir þekkja mig undir nafninu Hálfdán. Eftir að ég hætti að ganga í loðbrók, við 20 ára aldur, ákvað ég að gerast pípulagningarmaður. Ég féll þó ekki allt of vel í geðið á lærimeistara mínum, þannig að ég neyddist til þess að hætta þeirri list og iðngrein. En nú, síðasta árið hefur lífið leikið mig grátt, þannig að ég tel ekki ástæðu til þess að taka mér neina aðra atvinnu, eða lærigrein. Ég hef ákveðið að gerast atvinnulaus útigangsmaður, en ég mun halda áfram skrifum mínum, úr almenningstölvu á borgarbókasafninu. Því miður hleypa safnverðirnir mér ekki alltaf inn, en stundum tekst mér að fara í bað fyrst og hella á mig nokkrum dropum af münchenessen rakspíra og þá hefur mér yfirleitt tekist að smygla mér inn í hópi nemenda háskóla íslands.
Fræðasvið:
Ég hef verið fræddur í ýmsum efnum svo sem líkamsbyggingu geirfuglsins, efnagreiningu langloka (eða kafbáta) á veitingastað sem nefnist SubWay (borið fram söbb-vei) og síðast en ekki síst byggingarverkfræði skákmanna.
Æviágrip:
Æska mín er svohljóðandi. Ég fæddist hinn annan dag, annars tugar í júní árið 1982. Það var þriðjudagur. Löngum var ég prútt barn, og gekk jafnan í loðbrókum, sama hvern dag ársins um ræddi. Það var ekki fyrr en ég var tvo tigi ára gamall að ég sleppti loks loðbrókinni, sem þá var orðin ansi lítil, og klæddist smekkbuxum. Þær voru á þeim tíma í mikillí tízku. Í gegnum árin hef ég verið þekktur undir eftirfarandi nöfnum:

Kormákur Hálfdán
Picachu
Konni eða máki
Ras Tafari (eða Tafari kóngur)
Hallgerður