Víólskrímslið snýr aftur með nýstárlegri túlkun á tilfinningalífi nútímafólks - JAÐAR RÓMANTÍK.<br />
Þú kitlar mig í kálfann
og klórar er ég sef
Bítur mig svo brellinn
og..borar í mitt nef.
Er ég illa sofin
og örg mér að þér vík
Þú heldur uppi hugtakinu
JAÐAR RÓMANTÍK
Þú kyssir mann og kjassar
af karlmannlegri þrá
en aldrei úti á götu
því enginn má það sjá
Ef ég mig á því undra
og að engu þykist rík
er svarið létt og laggott, eða
JAÐAR RÓMANTÍK
Þú gleymir öllum afmælum
og aldrei fæ ég blóm
og öll þín orð um bót og betrun
eru oftast tóm
en iðrun þín er upp það kemst
engu er hún lík
á vængjum hennar vinnst upp mikil
JAÐAR RÓMANTÍK
Ég veit annars þú elskar mig
þó oft sé leiðin grýtt
um nætur finn ég fangið þitt
og faðmlag undurhlýtt
Og þegar svefninn sígur á
í silkiklæddri flík
það finnst mér oft hin eina sanna
JAÐAR RÓMANTÍK
Vill hann ekki kyssa þig út á götu? Það er örugglega ekki hann, það hlýtur að vera þú.