Á dögunum lögdum vér leid vora til theirrar merku Parísarborgar. Eftir ad hafa gengid um sali Lúvr-hallarinnar og skodad formfagran bakhlutann á Venus frá Míló frá fjöldamörgum sjónarhornum héldum vér för vorri áfram til antikverslunar nokkurrar eigi langt frá höllinni.

Oss til óvaentrar ánaegju kom í ljós ad vér höfdum rambad inn í sannkallada antikverslunarmidstöd thar sem stolnar fornleifar og illa fengin dánarbú voru seld almenningi á okurprís.

Forvitni vor var thó fyrst vakin er vér gengum fram hjá verslun sem sérhaefdi sig í ordum ýmiss konar. Medal gimsteinum skreyttra málmhnullunga og mádra járnkrossa hékk nefnilega orda til sýnis sem merkt var Islande. Ordan sú átti ekkert skylt vid thaer ordur sem vér höfum ádur séd íslenskar. Hún var gerd úr fjórum bláum glerhöllum slípudum og spenntum í jafnarma kross. Heldur grófgerdur steyptur hringur hélt ordunni á bordanum, sem var ljósblár og vottadi hvergi fyrir fánalitunum.

Adspurdur faerdist búdareigandinn undan spurningum um uppruna ordunnar en benti thó óspurdur á verdid sem var litlar 430 evrur.

Furdu lostin gengum vér út úr búdarholu thessari og veltum thví fyrir oss hvort thetta gaeti stadist.

Thví leitum vér á nádir Bagglýtinga, thad hlýtur ad finnast í hóp sem thessum, held ég, aerlegur ordufraedingur. Hefur einhver heyrt minnst á slíka ordu? Eda er thetta bara svindl og svínarí?

Oss er spurn.