Ţegar ég kíkti inn á Baggalút í gćrkveldi, brá mér heldur í brún ţví á einum ţrćđi voru menn farnir ađ skiptast á ógeđfelldum "bröndurum" sem fjölluđu m.a. um kynferđislega misnotkun barna. Ég svarađi ţessu og hótađi ađ benda lögreglunni á ţetta og ţá brá svo viđ ađ sá sem hafđi sagt grófasta brandarann eyddi ţví innleggi sínu.
Ađ sjálfsögđu voru ţarna ađallega á ferđinni hinir nýju međlimir spjallsins en fleiri komu viđ sögu. Kynferđisleg misnotkun barna er aldrei fyndin og getur aldrei orđiđ efni í brandara hjá venjulegu fólki - einungis hálfvitum sem réttast vćri loka inni á viđeigandi stofnunum ćvilangt. Í besta falli.
Ég legg til ađ friđargćsluliđar taki sig til og eyđi innleggjum ţessara bjána jafnóđum og ţau birtast - mikil vinna og yfirlega ţykist ég vita en svo er komiđ ađ hér er varla vćrt lengur.