Það er svo gaman að sparka í liggandi larf.
Kjölurinn á Framsókn virðist fúinn,
frumvörp þeirra minna á eyðisand.
Ræðari úr rúmi hverju flúinn,
rifin segl og fúið sérhvert band.
En Nonni Sig við stírið keikur stendur
af stakri lagni siglir upp á sker.
Hann segist vita um víðar eyðilendur,
hvar vonlaus flokkur geti unað sér.
Þar mun enginn upp á framsókn klaga,
enda sérhver hræða flosnuð burt.
Fylgislaus við hoppum þar um haga
og hrínum eins og svín, með pí og kurt.
(5 af 8)
Framsóknin er nauðsyn nú
neyðist til að vera
Falli hann hér frá munt þú
fátt hér haf'að gera.
Vertu kærlega og innilega velkominn kæri Mjási. Þú hefur ekki sést í háa herrans tíð.
Það gleður mig að sjá þig aftur og alltaf erþ að jafn skemmtilega kaldhæðið sem frá þér kemur. Ég vil fá meira að heyra.
Stórgott, líktog við var að búast af höfundi
– sem sannarlega mætti sjást hér oftar. . .
Skál, mæti Mjási !
[ ps. - Það er vitaskuld valfrjálst - en ekki væri úr vegi, þegar droppað er inn næst, að breyta uppsetningunni í ´Sálmur´ ]
- Fæðing hér: 30/10/03 23:58
- Síðast á ferli: 5/2/24 20:44
- Innlegg: 1458