Félagsskapur eineyrunga
Komið þið sæl, ég heiti Glúmur Angan og ég er eineyrungur.
Eins og sjá má af mynd minni - þá hef ég einungis eitt eyra.
Vandamál eineyrunga hafa því miður ekki hlotið mikinn hljómgrunn í umræðunni og það er eins og samfélag gestapóa hafi gjörsamlega hundsað vandamálið. Þetta virðist vera svo mikið tabú að margir gestapóar neita að horfast í augu við fötlun sína og eru jafnvel ekki meðvitaðir um að, þeir einnig, eru eineyrungar. Eftir að ég áttaði mig á fötlun minni hef ég nefnilega tekið eftir því að ég er alls ekki eini gestapóinn sem hrjáist af þessu, síður en svo, reyndar virðast tvíeyrungar vera í algjörum minnihluta hér á Gestapó og sjást aðallega í formi eyrnastórra apakatta eða fjórfætlinga af einhverri sort.
Það virðist kominn tími á að vekja máls á þessu alvarlega samfélagslega máli, það er kominn tími til að við bindust böndum og því bíð ég alla eineyrunga velkomna í þennan nýja félagsskap, Mónó.
Við munum ekki sitja við orðin tóm hér í Mónó. Við munum líka berjast fyrir auknum réttindum eineyrunga. Fyrsta yfirlýsta markmið Mónó er að brjóta niður einokun á sölu eyrnalokka. Hvar er réttlætið í því að eineyrungar séu ávallt píndir til að kaupa sér eyrnalokka í pörum og sitja svo uppi með stakan eyrnalokk sem þeir hafa engin not fyrir? Þetta er hrópandi misrétti sem við verðum að leiðrétta. Þegar fram líða stundir getum við svo beint kröftum okkar að niðurlægjandi hönnun á flestum eyrnatólum og -skjólum.
Auk þessa fyrsta markmiðs má gera margt fleira hérna í Mónó, við getum rabbað um heima og geima, rætt um barðasíða hatta, gerfieyru, skipzt á stökum eyrnalokkum og fleira skemmtilegt. Vonandi verður þessi félagsskapur til að lina þjáningar okkar. Hversu oft hef ég ekki rekið mig á vankanta mína, við metnað minn til tónlistargerðar, heyrt nafn mitt kallað en ómögulega getað staðsett hvaðan, hve oft hefur hjarta mitt sokkið þegar ég versla mér hljómskífur merktar stórum stöfum STEREO. Hversu oft hef ég svarað í símann bara til að heyra - ekkert.
En athugið, þó ég vilji síst gera lítið úr skelfilegum örlögum þjáningarbræðra okkar, vaneyrunga, þá fá þeir samt ekki að vera formlegir félagar í Mónó, enda er upp til hópa varla við þá talandi.
Hefur þú spurt þig í dag - hvort þú sérst kannski líka eineyrungur?
Vjer teljum oss í reynd eineyrung þó eyrun sjeu eins og mynd vor sýnir tvö. Ástæðan er sú að sími er ávallt tengdur við hægra eyrað í þeim tilgangi að hlera símtöl og/eða fjarskipti óvina ríkisins.
Ég hef nú bara ekkert eyra, en hef að vísu bara eina hönd þannig að ég kannski slepp í þennan merkilega félagsskap.
Þú getur a.m.k. sett hinn eyrnalokkinn í nefið. Ég verð að hengja þá á höfuðstafinn minn. <Fer í fýlu yfir því að mega ekki vera með í félagsskapnum>
Of course I've had it in the ear before.
[Lamast úr hlátri og næstum drukknar í eigin slefi]
Ég heiti krossgata og ég er eineyrungur. Ég nota sítt hár í stað barðasíðra hatta.
Það er verst að einseyringar eru ekki lengur viðurkenndir af Seðlabankanum. <Starir þegjandi út í loftið>
Vladimir, hefurðu horft á sjálfan þig grannt í spegli? Þá meina ég virkilega grannt. Mér sýnist þú nefnilega vera eineyrungur líka, ég veit þetta getur verið stór biti til að kyngja en ég held þú ættir að minnsta kosti að ganga í félagið.
Það má nú einnig reyna að rýna í kosti þess að vera eineyrður.
T.a.m. er alveg sama hvað ég drekk mikið - ég kemst aldrei á það stig að vera ´alveg á eyrnasneplunum´ (hef reyndar oft verið ´á herðablöðunum´, en það er annað mál).
Því er tilvalið að fá sér annan til. Skál! [ljómar upp en minnist snögglega tímamismunarins - grípur um eyra sér og leggst á jörðina í fósturstellingu, nötrandi af pirringi]
Þú ert þó allavega rétteyrður hvurslags. Ég er örveyrður! [Nuddar eyrnasnepilinn til að róa sig]
[Er ægilega ánægð með eyrnalokkana sína, á báðum eyrum þó það sjáist ekkert nema lokkarnir.]
Ég hlýt að hafa tvö eyru, hvernig ættu þessi stóru fallegu gleraugu annars að tolla á mér?
Ég þori ekki að gá bak við hárgreiðsluna hvort þar leynist kannski eyra. Ég er líka önd, og þær hafa yfirleitt bara hlustir. [Greiðir hárið vandlega niður svo ekki sjáist í hugsanlegt eyra. Ákveður svo bara að hunsa vandamálið]
Ég er ekki með nein eyru. Þess vegna er ég með hárið greitt svona slétt niður meðfram andlitinu. Ég held að það sé ekki minni þörf á að stofna félagsskap vaneyringa. Hexia og Tina, eruð þið memm?!
Ég las þettað að vísu ekki enn er handviss að það sé snild : Hefur þú skrifað þettað sjálfur ?