Það virðast allir vera að missa sig í ástarljóðum. Svo ég ákvað að henda einu fram úr erminni. Auðvitað er þetta tileinkað elskunni minni. Elska þig ástin mín
Það var í morgun,
ég lá vakandi í rúminu mínu og aðeins eitt
aðeins eitt komst fyrir í huga mér.
Það varst þú sem hafðir komið inn í nóttina til mín.
Þú tókst í höndina á mér og brostir.
Þú brostir til mín og dróst mig til þín
Þú brostir til mín, kysstir mig og fórst svo.
Það var í dag,
Ég horfði út um gluggann og beið
ég beið þess að þú kæmir aftur.
Rigningin barði á rúðuna
og ekkert gerðist.
Ég sá andlit þitt á rúðunni.
Þú vildir komast inn
Brosið fór
þú fórst
Það var í kvöld
Ég lá sofandi í sófanum
Þú komst til mín og kysstir mig á ennið.
þú komst aftur.
Þú komst aftur til mín og brostir.
Þú brostir til mín
Ég brosti til þín
Sálir okkar bráðnuðu og urðu eitt
[Fer í fýlu útí horni yfir að eiga engan kærasta/kærustu og ákveður að stinga undan Nermali]
Sæl sæta.
[Blikkar næturdrottninguna]
Það er ekki nema ein leið til að settla þetta eins og siðað fólk. Leðjuslagur milli Aulans og Næturdrottningarinnar!
Æii. Þetta er allt of vemmulegt. Væri þó skárra ef síðasta línan merkti alvöru þeysireið. En fjandinn fjarri mér að trúa því.
Í fyrsta lagi þá þurfið þið að fá ykkur herbergi og sinna ástinni þar. Ekkert að því að vera ástfangin en það er (fyrirgefið ég segi það) drepleiðinlegt til lengdar að sjá þetta. Og þar fyrir utan gæti ég trúað að þú værir efni í gott ljóðskáld ef þú lærðir bragfræði.
Fyrst þú ert svo fróður um ljóðagerð Tæknileg Mistök.. þá ættir þú að vita að braghættir eru ekki það sem gera ljóðið gott eða fallegt heldur innihaldið.. það eru til margar tegundir ljóða.. (ekki það að ég kunni að yrkja.. á mjög erfitt með að koma orðum á blað)
Mér finnst þetta mjög fallegt ljóð.. en það væri alveg hægt að fínpússa það og gera það stórkostlegt.. en til þess er einmitt gagnrýnin..