Eitt sem mér finnst asnalegt er það að sumstaðar (lesist "í bandar´íkjunum") byrjar lögríðialdurinn við átjánda afmælisdaginn og allt kynferðislegt fyrir það telst þá "nauðgun". Málið er bara að ég þekki fólk yngri en átjan sem eru meiri rándýr en flestir drengir á þrítugsaldrinum sem ég hef hitt.
Mér finnst þetta að setja hærri aldurstakmök á þetta er svolítið skrítið. Mér findist það betra að menta krakkana betur um efnið og vinna fyrir því að fá fólk til að vera duglegra að segja frá.
Svolítið erfitt að raða hugsusnunum akkúrat núna en ég vona að þið vitið hvað ég meina.

Sammála Gaz

Ég ætti kanski að hætta í vinnunni minni og gerast vændiskall...............

Þetta er sannkallað Catch-22. Það er skylda að borga skatta af tekjum af vændi en ríkið má ekki taka við þeim sköttum því það má sem þriðji aðili ekki hagnast á vændi.

Ok.. hugsanirnar aðeins betur raðaðar.

Það sem ég meina er: Aldurstakmark á kynlífi gefur það í skyn að fólk getur ekki "valið" áður en að því takmarki er komið, að það sé ekki hægt að treysta þeim fyrir egin líkama. Það sem er bannað er oft meira spennandi á þessum aldri og þar með skapast áhveðin vítahringur sem kemur ekki til með að hækka þann aldur sem fólk byrjar stunda kynlíf.
Betri menntun í þessum málum og það að fólki sé kennt að segja frá og ekki skammast sín ef það verður fyrir nauðgunum kemur til með aðvera áhrifaríkra samtímis sem að það gerir það að verkum að bæði kynin eru betur í hag búin að taka þá áhvörðun að stunda kynlíf þegar þau "vilja".

Varðandi samræðisaldur held ég að hann sé hafður svona lágur (að hluta til alla vega) til þess að ekki sé hægt að lögsækja börn (eða forráðamenn barna) sem eitthvað eru að fikta við dodo með jafnöldrum. Ég sé það nú ekki sem neina lausn að hafa hann lágan bara af því börn eigi að geta valið eitthvað sem þau hafa ekki vit eða þroska til að velja. Því það fer verr á því að eldra fólk notfæri sé börn í skjóli lágs samræðisaldurs en að þau gætu orðið fyrir lögsókn af hálfu forráðamanna barna sem trúa ekki að börnin þeirra fái einhverjar dodokenndir.

En um skatta-þriðja-aðila-málið. Kannski að lausnin sé að skilgreina vændisfólk sem ríkisstarfsmenn og skattarnir renni þá til vændisdeildar ríkisins og þá er vændisfólkið sjálft að taka við peningunum. Sniðugt!

Vil bara benda á að nauðgun er aldrei nauðgun nema ofbeldi sé beitt. Þó að óheimilt sé að hafa kynferðismök við barn undir ákveðnum aldri er því sjaldnast um nauðgun að ræða þar sem ofbeldi er aðeins beitt í sárafáum tilvikum. Amk ofbeldi eins og lögin skilgreina það.

Þá er bara um kynferðislega misneytingu á börnum að ræða - sem er sumsé ekki nauðgun.

Þessi lög voru samþykkt í skjóli myrkurs og það er vel við hæfi. Að leyfa vændi til viðurværis þýðir bara viðurkenningu á því sem atvinnugrein og þá verða þessir myrkrahöfðingjar að standa klárir á því sem það kemur til með kosta. Konur og menn sem stunda vændi verða að borga opinber gjöld eins og aðrir. Stéttarfélag vændiskvenna hlýtur að líta dagsins ljós og hvað með tryggingafélögin? Eru þau tilbúin að tryggja kynlífssalana gegn ofbeldi?
Varðandi það sem Krumpa segir þá var í þessum nýju lögum tekið fram að kynmök við börn undir 14 ára aldri yrði ætíð litið á og farið með sem nauðgun.

Það á að hafa samræðisaldurinn a.m.k. 65 ár og þá á helzt að takmarka kynmök við tvisvar á ári. Helzt ætti bara að banna kynmök hvers kyns og hvar sem er; hvort sem er gegn gjaldi eður ei.

Krumpa segir:

"Vil bara benda á að nauðgun er aldrei nauðgun nema ofbeldi sé beitt. Þó að óheimilt sé að hafa kynferðismök við barn undir ákveðnum aldri er því sjaldnast um nauðgun að ræða þar sem ofbeldi er aðeins beitt í sárafáum tilvikum. Amk ofbeldi eins og lögin skilgreina það."

Krumpa góð.

Gleymirðu ekki nokkru sem kallast andlegt ofbeldi? Það liggur nánast í hlutarins eðli að því er ávallt beitt þegar fullorðinn einstaklingur hefur mök við barn, burtséð frá því hvort líkamlegu ofbeldi er beitt.

Raunar tel ég að athöfnin sem slík sé einnig líkamlegt ofbeldi í öllum tilvikum.

Í mínum huga er því ávallt um nauðgun að ræða þegar fullorðinn einstaklingur hefur mök við barn.

En kannski er ég bara svona þröngsýnn og gamaldags.

Um kynmök andfugla gilda örugglega önnur lögmál sem ég hef ekki kynnt mér. Andastofninn hyrfi tiltölulega skjótt ef samræðisaldurinn miðaðist við 65 ára aldur. Farið hefur fiðurfé betra.

Málið er að ég er alveg viss um að ég heyrði um daginn að nú/hér eftir væri samræði við barn undir 14 ára aldri alltaf skilgreint sem nauðgun, alveg óháð aðstæðum eða eins og Vímus segir hér að ofan. Það er alveg óháð hvað okkur finnst. Hins vegar finnst mér ósamræmi í að svokallaður samræðisaldur sé 15 ár en farið sé með þessi mál sem nauðgun ef barnið er undir 14, fyrir utan ósamræmið að börn eru talin að öðru leyti börn til 18 ára aldurs. Það er margt skrítið í kýrhausnum og lögunum, hvað þá þeim sem samþykkt eru á færibandi í skjóli nætur.

Mín skoðun er sú að þetta eigi allt að vera ólöglegt, bara mis mikið. það ættu að vera sektir fyrir vændi (kannski 10.000) og aðeins hærri sektir fyrir að kaupa vændi (30-40.000) og svo eiga að vera fangelsisdómar fyrir þá sem skipuleggja vændi og reka vændishús. Með því að hafa þessar sektir þá helst þetta ólöglegt enda flestir sammála því að þetta sé óæskilegt, varla viljum við að vænditæknar gangi um göturnar og bjóði vegfarendum blíðu sína. Það er samt enginn hagur í því að hafa sektirnar of háar.

Allt kynlíf ólöglegt að viðlagðri dauðarefsingu. Það væri einfaldast og bezt.

Sammála Jóakim. Í staðinn ætti að leyfa óheft kinlýf.

Þannig að samfarir tveggja unglinga undir fjórtán ára aldri eru þá tvöföld nauðgun?

Það virðist augljóst.

Kæri Snabbi. Ég er ekki að gera lítið úr hlutunum - ég er bara að lýsa því hvernig löggjafinn hefur litið á þetta. Hingað til hefur þurft líkamlegt ofbeldi til að athöfn teljist nauðgun. Andlegt dugir ekki til - þá er um misneytingu að ræða. Er ekki að lýsa eigin skoðunum, heldur lögum og réttarástandi.

Þetta kom held ég alveg fram í punktunum mínum hér að ofan - að ég væri að tala um þetta eins og lögin skilgreina það - kannski spurning um að lesa betur?