Árið er 1909. Jónas frá Bakka, gjarnan kallaður Jói blauti, situr fyrir framan bokkuna og hugsar með sjálfum sér." Á ég að hætta að drekka.
Þetta er farið að kosta mig svo helvíti mikið, konan farin frá mér og börnin líka. Það líður ekki á löngu þar til hunds tíkin fer líka."
Jónas rís á fætur, tekur upp bokkuna og fleygir henni í frosið moldargólfið með þeim afleyðingum að hún brotnar."Hafðu þetta bakkus" æpir hann öskureiður. Þegar að þetta atvik á sér stað er Jónas búinn að drekka nánast daglega í ein fimm ár. Það sem hann gerði var að hann hugsaði um það sem hann hafði mist og það sem hann vildi ekki missa, hunds tíkina. Með þeim afleyðingum að hann hætti að drekka og hann hefur ekki drukkið síðan, eða allt fram til 1915 er hann andaðist.

Árið er 2003. Gunnar Valdimarsson úr Breiðholtinu 27 ára, gjarnan kallaður Gunni hamar, situr á Kaffi Austurstræti hann er ný búinn að sjúga vænan skamt af einhverskonar hvítu efni í hægri nösina. Hann lítur í kringum sig og sér þrjár konur á sextugs aldri sitja við borð innarlega í salnum. Upp peppað egóið af hvíta efninu segir honum að ganga til þeirra. Hann kemur upp að þeim dregur fram stól og segir "Viljiði kom í for som með heitasta fola sem þið getið fundið í Reygjavík". Konurnar bjóða honum sæti og eftir smá umhugsunartíma er lagt af stað í einni halarófu að ónefndum stað í skuggaborg Íslands.
Daginn eftir, þegar að Gunni hamar er búinn að kasta upp nokkrum sinnum, sest hann við matarborð foreldra sinna og tilkynnir það að hann sé að fara í meðferð.

Þá komum við að hugtakinu sem pistlingurinn á að fjalla um, viljastyrkur.

Hér höfum við tvo mjög svipaða einstaklinga, Jóa blauta og Gunna hamar. Þeir eru í svipuðum aðstöðum en tímarnir eru breyttir.

Hvað varð um það að breyta hugarfari sínu og lífsvenjum, að treysta á mátt sinn og megin. Allt í einu þurfum við á stofnun að halda sem á að "hjálpa" okkur. Hvernig þá hjálpa okkur? Með því að taka okkur inn í svo kallaða meðferð, þar er svo tekið á alskonar sálrænum kvillum og öðrum erfiðleikum. Svo taka við eftir meðferðir og fundar ástundun.

Hvað varð um það að treysta á sjálfan sig. Og ef að eitthjvað bjáti á að leita þá í faðm fjölskyldunar og góðra ættingja.
En ekki að gefa sig á vald einhverrar stofnunar sem boðar frelsun með æðri mætti. Og tekur svo endalaust við styrkjum frá hinu opinbera. Og hefur tekjur sínar meðal annars af spilakössum sem sjúkir einstaklingar sækja hvað mest í, sem þeir bjóða svo í meðferð eftir að hafa hirt allt fé af þeim.

Vin sínum
skal maður vinur vera
og gjalda gjöf við gjöf.
Hlátur við hlátri
skyli höldar taka
en lausung við lygi. (hávamál)

Einfaldur boðskapur kæru félagar!
Lifum eftir honum.

En umfram allt, þá er viljastyrkur allt sem þarf!