Nei, sjálf er ég ekki alkóhólisti.
Annan sopa tekur,
hún getur ekki hætt.
Fíknin hana rekur
sál hennar er tætt.
Meðferðin gerði ei neitt
hún ræður ekki við sig.
Henni þykir það leitt,
"Hvað verður um mig?"
Nú hefur hún misst alla
nema eina dóttir sína,
hún hættir ekki að falla
heldur velur á milli vína.
Hún öskrar og særir,
lætur skap sitt dynja.
Dóttir sína grætir,
stelpan er að hrynja.
"Nú hverf ég á braut,
úr mér er horfinn allur kraftur.
ég hef lifað í þjáningu og þraut
Nei mamma, ekki aftur."
Eyddi óþörfu kommenti mínu hér fyrir ofan. Ef kona getur ekki hrósað, á hún að þegja.
Ég þekki þettað sorglegt en vel gert haltu áfram að skrifa það hjálpar . bráðum kemur vorið og við verðum að mæta því .
nú hverfur hún til grafar
og hversvegna ekki
ekki vildi hún hafa
alla þessa hlekki
Mér finnst þetta nokkuð vel skrifið. Hefði sagt "Skál!" en einhvernveginn passar það ekki.