Um daginn skelltum við okkur í berjamó og kartöflugarðinn góða, þar fundum við góða fæðu sem rann ljúflega niður næstu daga. Ég hef nú ekki farið í alvöru bláberjamó en það kemur líklegast að því, ef ekki á þessu ári þá bara næsta, ég hef komist að því að dóttir mín er Hallgerður langbrók endurborin, hún veit ekkert gómsætara en svið, slátur og ber, hún handfjatlar dýr einsog vön ljósmóðir handleikur nýbura og samt er hún sex ára reykjavíkurmær sem hefur aldrei komið nálægt búskap eða sveitasælu.

Nú ætti ég að fara að huga að því hvort ég á ekki nóg af kertum og stjökum til að fá smá rómantíska stemmningu á kvöldin svona til upplyftingar fyrir okkur hjónaleysin og reyna að lyfta upp skapinu svona þegar það fer að síga í daglegu stressi og rútíneruðu ferli sem fylgir vinna- éta -sofa- læra ferli vetrarins.

Ég ætlaði að hafa þennan pistil voða hressan og upplífgandi en það mistókst.
Gleðilegt haust öllsömul.