Yfir landi vofir vá
um vítiselda mikla,
Viđ ţá skulum skunda frá
og skilja eftir lykla.
Opnist Bárđarbunga ţá
búast má viđ flóđum.
Öskufalli enn menn spá
og auđn á norđurslóđum.
Dagsljós hverfur dimman nćr
svo drotnar myrkrakraftur.
Rafvirkinn ţá kemur kćr
og kveikir ljósin aftur.