Eitt frunsuljótt haust árið 693 e.kr. fór að bera á bumbu einni umfangsmikilli mjög á Suð-Vestanverðum Noregsströndum, á bænum Hrognvoll þar sem Thørlek stutti og kona hans Elgsa áttu bú. Bjuggu þau þar ásamt pólsku ambáttinni Veróníku. Sögur bárust til nærliggjandi bæja eins og Morgunblaðið til sumarleyfisfara og fljótlega var þetta verðandi barn á allra manna vörum. Menn og hyski þeirra lögðu á sig langa leið til að verða vitni að undrinu. Helst fara sögur af því er hinn mikli höfðingi Rekhnar fótþefur og kona hans Beørg tungnhefta komu við tvo manns á Hrognvoll. Upphófst þá mikil veisla sem stóð yfir í fjóra sólarhringa. Thørlek bauð Rekhnari stöðu sunnan borðsins en suður hefur ávallt þótt bera höfuð yfir öðrum áttum í mikilfengleika sínum. Undir miðja veislu stóð Rekhnar upp og mælti til Tørleks:
- ,,Sker þú sneið af brauði mínu, þá er engan enda hefur”, Tørlek svaraði jafnskjótt:
- ,,Býður brauð mér betur sker, vart er þess að bíða”.

Að þessu sögðu dró Tørlek upp rýting einn er skaft var egg neðar og skar væna sneið úr miðjum hleif Rekhnars. Upphafst héðan af mikill vinskapur þeirra félaga sem átti eftir að standa lengi, þó ekki til dauða.