Helvķtis ensku hįlfvitar!
Žį er vaktin loksins bśin. Žetta var ömurlegt, meš įherslu į oršiš ömurlegt. Žetta var į Evrópuvaktinni og allt gekk vel žangaš til aš ég fór til Englands. Žar var heil fjölskylda dauš į einhverjum sveitabę žarna ķ sušurhérušum Englands. Žaš var žoka aš vanda og ég var kominn ķ spśkķ stellingar. En viti menn žegar ég bankaši į dyrnar, sį mér til furšu aš sįlirnar voru reikandi um allt hśs. Žau komu til dyra og ég sagši bara žetta vanalega žiš vitiš: Ég er Daušinn! Ég er Mašurinn meš ljįinn! Helvķtis skķtapakkiš žurfti aušvitaš endilega aš vera meš einhverja stęla og byrjušu aš taka mig fyrir nżja garšyrkjumanninn og svo dįšust žau af fötunum mķnum sem voru vķst svaka ''smart'' og ég veit ekki hvaš og hvaš. Žetta var nįttśrulega bara vesen og ég tafšist heillengi viš žetta.
Žetta er allavega alveg ömurleg žegar žetta gerist, žegar sįlirnar geta ekki bara drullast til aš vera ķ helvķtis lķkamanum.
Allavega ętlast ég til aš žiš veršiš bara ķ lķkamanum žegar žiš deyiš, ég nenni ekki aš hafa einhverja uppvakninga śt um allar trissur. Žaš er bara vesen fyrir alla.
Bķddu nś viš.
Ef vaktin žķn er bśin, deyja žį engir ķ nótt?
Eša ertu meš afleysinga dauša?
Nei, hann tekur sko bara klukkutķma ķ hverri heimsįlfu. Žaš stendur į einhverjum žręši ķ Undirheimum.
Žetta hefur gerst įšur sko og žessir Monty Python gaurar geršu svo grķn aš žessu. En žetta er alls ekkert fyndiš. Žetta er bara fślasta alvara.
Er žetta ekki bara daušans alvara... [grķpur um kviš sér og veltur śt śr félagsritinu]
Jęja, fyrst žś ert nś skrįšur inn nśna; ętlar žś ekki aš fara aš skrifa annaš félagsrit?