Æðislegt fyrirbæri
Um daginn dreymdi mig draum. Kannski væri réttara að segja um nóttina dreymdi mig draum. Æ það skiptir svosem ekki öllu máli. Mig dreymdi sem sagt draum, fyrir nokkrum dögum síðan. En engan venjulegan draum. Þetta var svolítið sem kallast dónódraumur eða jafnvel blautur draumur. Það fer svolítið eftir því hvar á landinu þú ert. Því að í Norður-Múlasýslu virðist alltaf rigna þegar einhver leyfir sér að svífa á vit dónadraumanna þar.
Jæja í dónadraumum almennt verða yfirleitt að koma fyrir tveir einstaklingar…að minnsta kosti! Gaman getur verið að hafa þrjá, jafnvel fjóra ef þú ert fyrir slíkt. Þó fær maður því miður ekki að ráða draumum sínum. En hei! það er alltaf hægt að láta sig dreyma (Bíðum nú við, þetta hljómar skringilega). Nú jæja, minn draumur var engin undantekning frá tveggja manna reglunni. Í honum voru ég og einn maður… nánar tiltekið kom ákveðinn ritstjórnarmeðlimur í drauma heimsókn til mín þessa nótt (reyndar fór ég í heimsókn til hans, ojæja skiptir ekki máli).
Nei forvitnissjúklingarnir ykkar ég segi ekki hvaða ritstjórnarmeðlimur það var. Aðallega til að koma í veg fyrir meting og rifrildi á milli þessara blessuðu stráka. Ég skammast mín ekki neitt sko. Þeir eru líka allir jafn æðislegir svo það skiptir í raun ekki máli.
Ég geri ráð fyrir að meirihluti gestapóa hafi einhverntíman upplifað einn af þessum svokölluðu dónódraumum, jafnvel blautan ef þið voruð stödd í Norður-Múlasýslunni. Þeir sem hafa upplifað slíka drauma hljóta að vera sammála mér í því að það er það allra versta í heimi að !vakna! í miðjum dónódraumi. Allveg sama hvað maður reynir mikið er bara einfaldlega ekki hægt að loka aftur augunum og halda áfram. Ekkert gerist. Ef þú vaknar í miðjum klíðum er það bara búið. Þetta finnst mér mikill galli á gjöf Njarðar. Aldrei vaknarðu þegar úlfurinn fyrst lítur á þig í martröðunum, nei þú vaknar þegar hann er að glefsa í kálfana á þér. Þegar ég hugsa út í það hefði ég líklega verið vel til í að vakna ef þessi ritstjórnarmeðlimur hefði farið að bíta mig í kálfana. Jeminn.
Þó gerist það nú að maður fær að klára…drauminn. Það er æði. Hugsið bara út í það. Maður er allur miklu léttari og skemmtilegri daginn eftir. Það var ég a.m.k. og átti bara mjög ánægjulegan dag. Svo ég þakka hér með þessum manni fyrir að skemmta mér á næturnar.
Og vona ykkar vegna að þið lendið í þessu fljótlega, ef ekki strax í kvöld.
Dreymi ykkur vel.
Vá, þú ert greinilega pottþétt grúppía! Mig dreymir reyndar líka dónódrauma um ritstjórnarmeðlimi...en það er aðallega á daginn!
Jæja já. Þekkir þú þennan tiltekna ritstjórnarmeðlim, fröken Rós, eða var hann bara eins og myndin hans hér á Gestapó í draumum? Mér er spurn ...
Hefur Vladimir verið að prófa kosmíska frygðarörvarann. Sértækt leynivopn til að útrýma getu óvinaþjóða til náinna kynna í raunhemi og flytja slíkt í draumheima. Eyða þannig orku kynjana á hverri með ofgnótt af orkufrekum draum eða tilfallandi skorti á slíku fyrir aðra málsaðila og valda þannig spennu innan óvinarins.
Þetta er alveg eðlilegt Rósa. Sjálfur hef jeg fengið svona martröð en það mun hafa verið fyrir einhverjum árum. Gaman væri að upplifa slíkt aftur. Jeg er samt ekki viss um að dagurinn á eftir verði góður nema jeg nái að klára drauminn.
Það er ótrúlega fyndið að dreyma Gestapóa.
Meira að segja þeir sem ég hef hitt í 'kjötheimum' hafa Gestapó ásjónur sínar í draumum mínum.
Ritstjórn hefur þó aldrei heiðrað mig með viðkomu í daumi. [Brestur í grát]
Jahér, Myglar var eitthvað að monta sig af draumamaskínunni hans afa síns um daginn, en ekki höfðum við mikla trú á að hún myndi virka. Þetta getur hann ennþá karllufsan.
Myglar lét sér nægja að draga nöfnin okkar úr hatti, hann átti ekki stærri hatt en svo. En feginn var ég að losna við að vera tilraunadýrið, enda ekki mikið fyrir að flækjast inn í drauma annarra karlmanna.
Held ég hvað? Að ég vilji ekki vera viðfangsefni drauma annarra karlmanna? Síðast þegar ég gáði, já...