Það var eitt sinn snemma á síðustu öld að ég var að byggja hús, það var nýmóðins hús með steyptum steini og glerrúðum. Þetta var um haustið og vetur að skella á og því þótti rétt að reyna að klára húsið áður en frost myndi tefja verk og eyðileggja steypuna.

Þá eins og nú, virtust smiðir hafa alltof mikið að gera, auk þess sem vinnumenn voru allir uppteknir við fjárrekstur, göngur og smölun. Því var litla hjálp að fá þar.

Í þannig aðstöðu finnst mér best að kalla á Kölska, "vin" minn til margra ára. Eftir smá undirbúning, tók ég upp púkaflautuna, spilaði lag fyrir Kölska og viti menn, áður en ég var búinn að flauta innspilið þá var hann mættur.

Kölski mælti: Hvað viltu minn Sæmi sæmi? Ég sagði þá: Sérðu hrúgu Kölski dræmi?
-
Steinahrúgu steypa vil,
svo standi hús á klöppum,
Byggðu nú svo fái frið
fyrir köldum löppum.

Þá sagði Kölski:

Aðeins fyrir eina sál
yðar mun ég vinna
Væni heljarvítisbál
vil þig fyrir kynna.

Ég sætti mig við það og sagði honum að hann yrði að klára alla steypuna og steinahrúguna, enda var búið að mæla það vel út og passaði það nokkuð vel.

Kölski hófst handa og miðaðist verkið vel, blandaði steypu, hrærði, steypti og svo koll af kolli. Húsið rauk upp. Þegar kom að síðustu hrærunni rak hann upp org og hvarf í reykjarmökki um leið og hann sagði:

Svínapest ert Sæmi Fróði
sækja mun þig hel að kynna,
vítiskvölum kargablóði
kem ég brátt og mun þig vinna.