Mér ţikir svo vćnt um ţig ,
ţví ţú ert litla barniđ
sem ýtir á tungliđ ,
einn svo skrítinn takka
heimsins stćrsta pottlok
ţú dýfir puttonum í rjóma
og málar sólskinsbros
á frostrósir eldhúsgluggans
ţú ullar burtu vetrarkuldann
mýgur á ţig af einskćrri gleđi
í pampers bleijuna ţína
og ferđ á háhesti gegnum lífiđ
skćlbrosandi og búlduleitur
randaflugnanna Don Juan
knús