Fátækur hundur hefur enga gjöf handa tunglinu , enga
ferðatösku , ekkert stórt herbergi og tvö eldhús
enga flauelisklædda leynihirslu að fela hræðsluna í
Hundkvikindið hefur bara hjartað sitt og geltið sem
losnar frá mjúka svarta trýninu ,langt og mjótt eins
og göng . Líkt yfirgefnum ísmola skundar það frá
strönd til strönd. Skrítið hversu hjartað getur
haldið sér falið í sængurfatnaðinum eða sem
falski gómurinn í glasinu á náttborðinu
Hundarnir hættu að tala og fengu túschstrik i
staðinn fyrir munn, enn manneskjan tapaði sínu hjarta
eyru hennar hlera ekki lengur saunginn í innræti trjánna
Manneskjan sver í nafni hjartans .hún heldur að
það sé fjarlæg eyja eða leitar eftir því í buxonum
hjá mörgu fólki minnir hjartað á rassin eða övugt
hjá hundonum er það á sínum stað á bak við trýninið
líkt einlægu andliti ungabarnsins