Nú er sveitaballiđ búiđ
Vetur er genginn í garđ
snjókornin falla ,svífa hvítt
í dásamlegum hreinleika
fáein fótspor í snjónum
hér finst ađeins kyrđin
á skautasvelli lífsins
lútarljóminn fagurtćr
ţađ snjóar á snjóinn
fannhvítur er lúturinn
silfursaklaust svelliđ
í vökinni sinda álftirnar
ég á enga skauta
ţví hneigi ég mig og
sendi fingurkossa
örlitla játtnigu ástar
ţegar ísinn leisir
og vorsólin tyndrar
minnist ţá okkar brćđra
ţví glytrandi döggin
er okkar sakknađartár
knús