Hvernig get ég samiđ ţér ástarljóđ
ţegar hauststormarnir síđla nćtur
rífa ţau úr frostétnum höndum mínum
hver ástarjátning flýgur til ţjáningarhafsins
Á örmunum hef ég nafn ţitt í rúnur ristađ
logar líkbrensluofnsins eru analfabetískir
sáldra ekki ösku minni í augu hinna sjáandi
ţví regndropar táranna gćtu grunađ svikiđ
Visnađar frostrósir legsteinsins
og spor ţín viđ nýsetta gröfina
afhjúpa ţig sem í eđli villidýrsins
grefur upp geimda bráđ kćrleikans
Scania rís uppúr öskunni í dag á blóđrauđum degi međan allt annađ fellur. Ţađ er á leiđinni í 550.