Í dag hef ég steinlagt
og jarđađ sjálfsmyndina
djúpt í rót hjartans
viđ varnarvegg svikana
Viđ eyđibíli tilverunnar
ráfar hiđ glatađa líf
um innantóma borginna
í ţröngu sorgarsundi
ţar liggur sundurtćtt
dúkkulísa ćskuárana
og ílla sćrđur tindátinn
úr liđi hinna sigruđu
ţar liggur barnasćnginn
í rćsinu á gatnamótum
vonarstrćtis unglingsins
og kolasundi ellinnar
ţar dansa hvítklćddar dísir
međ vatn úr keldu lífsins
á villigötum ferđlangsins
og slökkva kćrleiksţorstan
Skyndilega hverfa ţćr
frá yfiirborđi jarđarinnar
í kyrrţei rökkurnćtur
í bogastroka sorgarsöngsins
Fiđlustrengir vonarinnar
spila upp fagnađarljóđiđ
í nocturne, kveik lífslogans
í angurvćru stríđi hjartans
Ţađ er alltaf notalegt ađ lesa ţín ljóđ GEH. Jafnvel ţegar umfjöllunarefniđ er ţađ ekki.
Best ađ svara ţessu međ ljóđi:
Eftir öll blakkátin hjá Vímus
kolsvarta steypuna úr hlebba
status quo yfir línuna
Baggalútur sökkar sem fyrr
Sama gamla glamriđ
í skugga skabba skrumara
einfćtlingsins ađ austan
í heljargreipum hakuchi
Elsku besti vinur minn Vestfirđingur .Víst er ég leiđinlegur og ćttla ađ hćtta ţessu rugli .Ég hef aldrei haldiđ fram ađ ég vćri skáld eđa kćmist međ tćrnar í nágrenni hćla ţinna. Kćri vinur bráđum kemur betri tíđ međ blóm í haga ţegar
ţú fćrđ svigrúm nó fyrir snilli ţína.Heldur ţú áfram ţá ert ţú einsamall hér á lútnum og getur iđkađ sjálfsfróunn hugans ţér til gamans og lagt sálarkapal.
Ég fć ekki betur séđ en eigir ţú fastan ađdáendahóp. Ţetta eru svona naívir mónólogar međ myndlíkingum hjá ţér sem falla í vel kramiđ hjá međvirkum sálum hérna. Nei, ég les alltaf ţađ sem ţú skrifar međ hugarfarinu "Hvađ hefur furđuhausnum nú dottiđ í hug?" Annars held ég ađ daufleikann hérna megi rekja til árstíđarinnar, yfirleitt brćla hérna yfir sumariđ.
Góđa helgi!
Din kreativa postivism gör mig ordlös . Puss
pĺ dig hela sommarn kompis.