Vilt ţú skođa veröldina
slík hún var í upphafi
fyrir tíma sjónvarpsins
og glugga, kistu Mr Gates
Leitađu upp rjóđur skógarins
heilsađu uppá ţrastarhjónin
mćltu mót viđ kjarrsóleynna
farđu á ađalfund furunnar
Staldrađu viđ smá stund
ţar daggdroparnir morguntárin
glitra í vef köngulónnar
speglast í skyni sólargeyslana
Villt ţú mćta kyrđ veraldarinnar
međ oppnum augum himinsins
hlerađu ţá ástarsöng fuglana
í viđlagi vorbođans ljúfa
Nálgast ţú litlu skógstjörnina
sérđ ţú kolluna sundkennarann
međ ungana sína, dúnboltana tíu
ţar skartar brosandi nykurrósin
notađu dýrmćtan tímann skođađu
frímínútur litlu andarunganna
staldrađu örlitla stund
viđ tindrandi Maríustakkinn
ţar hvílir ţú ţreitta sálina
frá véfréttum gćrdagsins
gengisfellingu kćrleikans
í andakt morgunstundarinnar
Enn um gćđi félagsrita: Ţađ skrifar engin(n) félagsrit af viti nema ţú GEH. Hitt er allt (mitt líka) heimskulegt prump.
Ég held svei mér ţá ađ Haraldur hafi rétt fyrir sér. Ţađ er greinilega komiđ vor...
Ţegar mađur les ţetta ţá sannfćrist mađur um sitt eigiđ kunnáttuleysi í ljóđagerđ.