Í liđinni tíđ ţegar alfaraleiđinn
hlikkjađist og ógnir veraldarinnar
leindust bak viđ hitaveitustokkinn
úr kallfćri og trygđ Sogavegsins
Ţá fanst bara sumar og vetur
ađeins áttir norđurs og suđurs
alt svo svart eđa skínandi hvítt
sólskin eđa rigning
Á sumrinn jórtruđu dömurnar
í mjólkurbúđinni á horninu
gáfu vínarbrauđsenda og
fingurkossa og bros í ábćti
Á veturna komu frostrósirnar
lopasokkarnir og snjókallarnir
skin mánans gaf byrtu og il
í húsasund liđinnar ćsku
ţegar vetur mćtti sumri
gekk ungur piltur út víđa veröld
ađ hitaveitustokknum og sá
sólarlagiđ viđ Bústađarveginn
Hvílík litadýrđ.