Mögur og tćrđ af verkjum
og sjúkdómum ellinnar
koma rökkurnćtur líkamans
sem mynningar fortíđarinnar
Hún sér ţokukenda ćskunna
byrtast á mölinni viđ skólaportiđ
sér sótsvartann ćsku kastalann
hringja inn dauđa bekkjarbrćđurna
skarar af vofubörnum
ganga upp tröppur kastalans
setjast ađ rikuđu skólaborđinu
ađ strokleđri glötuđu viskunnar
Viđ kennara púltiđ hangir
beinagrind međ prik í hönd
og bendir á veggmynd
af Baldursbrá og Njóla
skólabjallan hringir hinstu
hvíldarhljóma lífsins og kallar
gamla af verkjum tćrđa konu
út í stöđugar frímínútur eilífđarinnar