Eftir öll liđin ár herrans
í kolsvörtu myrkri sorgarinnar
hefur ekkert breyst
ţú klćđist sama slitna jakka
Sama tóma augnaráđiđ
í skugga fyrrverandi nćtur
úr myrkraherbergi eitursins
í heljargreipum fíkninar
Úr glóđ sígarettunar
speglast hálftómt glasiđ
og tár ţín falla á skuggan
frá angisttćrđu andlitinu
Ţađ fjallar ekki um hana
sem einu sinni var ţitt barn
og hvarf frá ţér til himnanna
hún var aldrei ţín . Bara Guđs
Ég sé ađ ţú hefur sitiđ uppi
andvaka međ glas í hönd
og ´hlustađ á nćturfrostiđ
gert sáttmála viđ myrkravöldin
Ekkert hefur breyst
sama tóma augnaráđiđ
sami slitni jakki
í svörtum lit sorgarinnar
Ć, G E og H, ţiđ eruđ frábćrir.
[Fćr sér annan bita af alltof ódýru EU nćturnaslinu]
Ég fer alltaf ađ hugsa um svo margt ţegar ég les ljóđin ţín. Hvort ţađ er ţađ, sem ţú ćtlar ađ sé hugsađ, hef ég ekki hugmynd um.
Skál!
Er hćttur ađ getađ skrifađ athugasemdir viđ sálma GEH.
Orđaforđinn er búinn.