ţeir sem bera eilífđina međ sér
staldra viđ mynningu eldhúsins
staldra viđ ilm móđurmjólkinnar
og hlera grát hins unga barns
Ungabarniđ ţreifar eftir nćringu
viđ brjóst látinnar móđur sinnar
líkt titrandi logi kertaljósins
á örsmáum kveiki lifslogans
ţeir sem sćkja hina eilífu stund
hjá stjörnuklćddu himnaţakinu
verđa ađ ríđa eldfákum nćturinnar
ađ rjúkandi rústum barnahúsins
Í brunarústum glötuđu ćskunnar
slekkur eldfákur hinnar eilífu nćtur
síđustu glćđur sorgarinnar
í brjósti yfirgefna útburđarins
himnareiđ eldfáksins gegnum
saltvötn táranna yfir fjöll hatursins
nćr áfangastađ ástarinnar eilífu
á vetrarbraut glatađra umhyggju
Í tárum barnahúsbarnanna glitrar
stjörnurergn silfurstjörnunnar
í hlátri ţeira skína sólargeyslarnir
og mynda regnboga alheimsins
Hvar finnur ţú ţennan endalausa kraft, er ritsnilld ţín óstöđvandi? Takk kćri vinur og kraftaverkamađur.