Í ţessu húsi rćđur kyrđinn
í snauđum sölum kćrleikans
ţar regndropar vetursins
berja ţak Bárujárnsins
ţú heyrir ekki hiđ taktfasta hljóđ
ţví klukkann slćr ekki lengur
og sérđ ekki sól morgunsins
kyssa veggi brostna hjartans
Í takt lemur regn sorgarinnar
á kalda múra klaustursins
ţar sem kyrđin rćđur
í skammarkróki ástarinnar
Grámúnkarnir kveina sína bćn
í klausturgarđi hreinleikans
í ástarpínum manleikans
á ţröskuldi himinsins
Sólargeyslar himinsins ţurka
vota drauma nćturinnar
viđ taktfastan slátt klukkunnar
í klaustri kyrđarinnar