Bíđ ţú mín elskađa bíđ ţú eftir mér
í seinni kvöldstund okkar
ţegar ávextir lífsins bragđast best
ţegar einmannaleikinn hrjáir okkur
Hurđir húsins oppnast inn á viđ
ţar magnar djúp ţagnarinnar
freistingartóna líkamans
í litadýrđ brostnar sálarinnar
Vert ţú međ mér mín kćra
á óafmörkuđum ţröskuldi
milli myrkurs morgunsins
og stjörnuskyni nćturinnar
Elska ţú mig mín kćra
gef mig hina sönnu ást
sem ţroskast allt vort líf
og boriđ ávexti nćturinnar
Kom ţú til mín kćra
í síđla kćrleiksstund
líkt fingurkossar haustsins
til litlu föllnu laufblađanna
Kom ţú , ţađ er kvöld
látum söng ástarinnar
bera okkur á örmum sínum
inn í eilífa ţögn myrkursins