Á bakviđ okkur er haustiđ
eins og fúinn gamall árabátur
sem dregst á land ár eftir ár
ţar snati geltir gegnum hádegiđ
í soundcheck morgundagsins
Ţar fyrir framan endalok
nakna birkiskógarins
bíđa nýfćddar vonir
framtíđarinnar
ţangađ ferđ ţú međ
tvö reyniber eitt í hvorri hendi
eitt fyrir ţig sjálfann
og eitt handa veröldinni
í baráttunni gegn yfirvaldinu
berst ţú međ ţrjósku furunnar
ţú veist ađ ţađ nćgir ekki
veđuráttirnar duga ekki til
Armar ţínir fađma drauminn
ţar sem börn jarđarinnar
tala hverja tungu og hvert mál
og leika alla leiki gleđinnar
Hann sem ekki hlustar á
hiđ óskijanlega og oppnar
gluggan í átt sólarinnar
fölnar í hjarta sínu
Tvö blá ber, ţú og ég
standa á ţröskuldi alheimsins
og láta vestanvindinn
gćla viđ hár okkar
Vildi óska ađ ég gćti gert svona á 2 tímum. Jafnvel 2 dögum. Svona gera bara alvöru skáld.
Enn og aftur til hamingju međ listaverk.
Hvernig í ósköpunum ferđ ţú ađ ţví ađ spýta ţessu svona út dag eftir dag?
Tveimur tímum, tveimur dögum? Fćstir koma sálmum af ţessum gćđaflokki frá sér á heilli ćvi.
Mađurinn er skáld!
Flott, takk fyrir, en ég velti ţví líka fyrir mér eins og Stelpiđ, hvar eru stafsetningarvillurnar?
Vjer sáum í fljótu bragđi einungis fjórar stafsetningarvillur og af a.m.k. einni var 'sćnskuţefur'. Mjög flott. En varđandi efstu athugasemdina (frá offara): Er 'ber' ţar nafnorđ eđa eitthvađ annađ ?
Fallegt!
En ţér er ađ förlast Vlad - ég sá fimm villur - og svo einhverja útlensku sem ég skildi ekki.
Hef samt aldrei séđ neinn taka jafnmögnuđum og skjótum framförum! Til hamingju međ ţađ!