Blóđdroparnir
síđustu tíđarblćđingar
Haustdrottningarinnar
lýsa rautt í fölnuđu túninu
Hún dansar síđasta dansinn
viđ dćtur sínar björkirnar
í sólskini og gullregni ein gjöf
frá elskhuganum vestanvindinum
Í morgunstundinni
gćlir hún viđ barnabörninn
Haustliljurnar
Skammdeginu mćtir hún ávalt
međ andlitiđ í norđurátt
og gengur til móts viđ föđur sinn
vetrarkonunginn
Flottur. Ţegar és las síđustu tíđarblćđingar
Haustdrottningarinnar snarađi ég orđunum á blindraletur og nuddađi ógurlega.
Kćrar ţakkir fyrir vinarleg orđ í minn garđ. 'eg reyndi nú bara ađ vera svolítiđ metaforískur .
gé held ég breyti nafninu á ţessu til ađ ná til fleirra.
Get vart orđiđ hćlt ţér lengur fyrir ţessa sálma ţína.
Er búin međ orđaforđan.
Glćsilegt ađ vanda!