Stundum vaknađi ég einsamall ađ nóttu
lítill og hrćddist myrkriđ
fanst hún hefđi veriđ inni hjá mér
heimsótt mig
gert mig leiđan og fullan ótta
gefiđ mér skuld
fyllt skápinn af angist
og setiđ sig niđur á rúmiđ
strokiđ mér yfir kynninna
međann hún fćrđi mér kvalir sínar
lagđi á herđar mínar allan órétt sem lífiđ gert henni
góđa nótt sonur minn sagđi hon
og hvarf út í kalda nóttina
Virkar eins og stirđleg ţýđing; en virkar samt á einhvern stórundarlegan hátt.