Á meðan þorri Baggalítingja sódómaði og gómorraði á knæpu
síðastliðna nótt, Sat ég prúður og og drakk sjálvan mig undir borðið.

Um miðbik Beefeater flöskunar, varð mér hugsað til frænku minnar látinnar.

Hún djammaði rúnt á knæpum alheimsins og var komin hátt á sjötugsaldur, þegar Bakkus, nikotínið og alt of háir hælar fóru með hana.

Á meðan þið ælið niður götutur bæarins sit ég og skálda ljóð um hana.

Ég festi það á skerm og bíð eftir gagnrýni ikkar.

Þar sem lúturunn notar titilin" með ritstíflu" geri ég ráð fyrir að maður tjái sig í félagsritum.

Þettað klúður mitt, sem má sjá nokkrum félagritum hér að neðan, gaf ekki mikin respons , er ekkert snildarverk.

Það má þó hrækja á það nokrum orðum mér til betrunar.

Skál!